Een zelden gehoorde stem

Iran, 2022. Vrouwen komen massaal in opstand tegen hun onderdrukking. Tijdens een protest beklimt de 16-jarige Zahra een container. Met haar hoofddoek in haar handen voelt ze de woede branden in haar lichaam. Terwijl ze alles riskeert, flitsen herinneringen voorbij. Badjens - het verkeerde geslacht - wordt voor Zahra en haar vriendinnen een geuzennaam. Een krachtig symbool van hun strijd.

Binnen een dag heb ik het boek van kaft tot kaft verslonden. Door de jeugdige schrijfstijl was het makkelijk weg te lezen, maar ook het verhaal pakt je. Hondervijftig paginas aan herinneringen over het verstikkende regime waar de 16-jarige Badjens in leeft als een sandwich tussen haar heldhaftige daad tijdens de vrouw, leven, vrijheid protesten.

Het leven van Badjens is zo herkenbaar, maar zo ver weg tegelijk. Haar wens om een gewone tiener te zijn staat in schril contrast met de strenge en strikte voorwaarden die aan haar geslacht worden gehangen. Stapje voor stapje word je meegenomen door haar leven tot we bij de aanleiding voor de protesten arriveren. De dood van Mahsa Amini die door de moraalpolitie werd opgepakt en vermoedelijk ook werd gedood omdat ze haar hoofddoek afdoet.

Het verhaal zit bomvol poëtische uitspattingen. Soms voelt het alsof je een strijdlied leest. Het heeft me een nieuw inzicht en begrip gegeven over een wereld zo ver van het mijne. Daar kan ik Delphine Minoui alleen maar dankbaar voor zijn.