Lezersrecensie
In Valse praktijken van Peter Spiegelman wordt privé-detective John March gevraagd om de bekende beursanalist Gregory Danes op te sporen. Niet dat zijn echtgenote, Nina, hem zo mist, maar ze wil zn alimentatie niet kwijt. Dus gaat John naarstig op pad.
Dan haalt Spiegelman een flauw schrijverstrucje uit en stuurt de man met de gouwe tip op vakantie. Zon 250 paginas verder heeft John flink rond gespeurd, is tegen wat klappen opgelopen en heeft er enkele uitgedeeld. Heel wat familie-sores is de revue gepasseerd en met zn vriendin, Jane, zit het ook niet supersnor. Maar veel wijzer is hij (en de lezer) nog steeds niet. Dan komt de gouwe tipper gelukkig weer opdagen en raakt de zaak in een stroomversnelling.
Spiegelman kan heus wel aardig schrijven, maar John is helaas een wat humorloze speurneus, met veel persoonlijke problemen en weinig oneliners, en al met al vraag je je af waarom dit verhaal zo nodig op papier moest.
Dan haalt Spiegelman een flauw schrijverstrucje uit en stuurt de man met de gouwe tip op vakantie. Zon 250 paginas verder heeft John flink rond gespeurd, is tegen wat klappen opgelopen en heeft er enkele uitgedeeld. Heel wat familie-sores is de revue gepasseerd en met zn vriendin, Jane, zit het ook niet supersnor. Maar veel wijzer is hij (en de lezer) nog steeds niet. Dan komt de gouwe tipper gelukkig weer opdagen en raakt de zaak in een stroomversnelling.
Spiegelman kan heus wel aardig schrijven, maar John is helaas een wat humorloze speurneus, met veel persoonlijke problemen en weinig oneliners, en al met al vraag je je af waarom dit verhaal zo nodig op papier moest.
1
Reageer op deze recensie