Lezersrecensie
Naargeestig, boosaardig, hilarisch, onuitstaanbaar, niet weg te leggen, genadeloos
Eindelijk dit gat in mijn cultuur dichtgereden. Onwezenlijke rit. Een boek waarvan ik gillend wilde wegrennen en steeds weer naar terugkeerde, ik moest wel.
'De Avonden' heeft me helemaal ingenomen, terwijl er niks gebeurt.
Nederland, vlak na WW II. Frits van Egters woont bij zijn ouders, is jonge twintiger, heeft een hersenloze baan. Heeft vrienden, familie. Hij wandelt, denkt, ontmoet mensen, gaat slapen, droomt, heeft nachtmerries en ontwaakt.
Repeat.
Van Egters is een eiland. Speelt een rol. Speelt harteloos mee. Verliest zich in zijn gedachten en observaties die hij soms uitspreekt. Leeft los van. Hij heeft lak aan conventies. Zou zijn ouders wel de kop in kunnen slaan. Vindt geen zin. Verkoopt onzin, dan weer niet.
Zo ontstaat een beschrijving van een persoonlijke hel, soms verlicht door mensen, door vergetelheid, of door grappen die worden verteld, van een jongeman die vastloopt en geen kant op kan of wil. Wat blijft zijn dagdagelijkse handelingen, uitgevoerd omdat het hoort en van hem wordt verwacht.
Of, soms, omdat God dat zo heeft beschikt, meent hij.
Door in de beschrijving van banale gesprekken en daden omheen de leegte van ons (?) bestaan te dansen - en dat doet Reve in virtuoze variatie - gaapt een zwart gat waarin je als lezer wel moet vallen.
Tegelijkertijd lijkt Reve zich ook gewoon kostelijk te amuseren, wat het boek soms boosaardig, soms naargeestig maakt: hij gooit je met plezier zinloosheid in het gezicht, zonder zelf banaal te worden.
En ontstellend én komisch.
'De Avonden' heeft me helemaal ingenomen, terwijl er niks gebeurt.
Nederland, vlak na WW II. Frits van Egters woont bij zijn ouders, is jonge twintiger, heeft een hersenloze baan. Heeft vrienden, familie. Hij wandelt, denkt, ontmoet mensen, gaat slapen, droomt, heeft nachtmerries en ontwaakt.
Repeat.
Van Egters is een eiland. Speelt een rol. Speelt harteloos mee. Verliest zich in zijn gedachten en observaties die hij soms uitspreekt. Leeft los van. Hij heeft lak aan conventies. Zou zijn ouders wel de kop in kunnen slaan. Vindt geen zin. Verkoopt onzin, dan weer niet.
Zo ontstaat een beschrijving van een persoonlijke hel, soms verlicht door mensen, door vergetelheid, of door grappen die worden verteld, van een jongeman die vastloopt en geen kant op kan of wil. Wat blijft zijn dagdagelijkse handelingen, uitgevoerd omdat het hoort en van hem wordt verwacht.
Of, soms, omdat God dat zo heeft beschikt, meent hij.
Door in de beschrijving van banale gesprekken en daden omheen de leegte van ons (?) bestaan te dansen - en dat doet Reve in virtuoze variatie - gaapt een zwart gat waarin je als lezer wel moet vallen.
Tegelijkertijd lijkt Reve zich ook gewoon kostelijk te amuseren, wat het boek soms boosaardig, soms naargeestig maakt: hij gooit je met plezier zinloosheid in het gezicht, zonder zelf banaal te worden.
En ontstellend én komisch.
5
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Gerrit Janssens
Gesponsord
Terwijl Emmy probeert de raadsels op te lossen die door twee verdwenen tienermeisjes zijn achtergelaten, realiseert ze zich dat ze hen nooit écht heeft gekend. Elke tiener heeft geheimen, maar wie zou ervoor willen moorden?
Twee zussen groeien op in de meedogenloos snel veranderende miljoenenstad Singapore met de hoge verwachtingen van hun moeder. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
Een sinister geheim bedreigt de bekendste Amerikaanse presidentsverkiezingen. De erfgenamen van A.C. Porter is de zesde winnaar van de Hebban Thrillerprijs.
