Vlijmscherpe observaties en aan humor grenzend cynisme

Ik heb genoten van de nieuwe roman van Bernard Wesseling: Midzomer, stadsmoe. In deze nieuwe roman gaat de hoofdpersoon Rochus Veldman (fietskoerier) de strijd aan met zijn alter ego Sjako. De roman zit vol met prachtige beschreven observaties en soms vlijmscherp cynisme dat vervolgens genadeloos wordt gerelativeerd door de hoofdpersoon met zelfspot en inzicht. Hierdoor wordt het cynisme nooit zurig en is eerder humoristisch dan ergerlijk. De literaire roman ontroert, kent mooie poetische vondsten en zinnen maar blijft toegankelijk en heeft mij geboeid van het begin tot het eind. Het verhaal is confronterend, humoristisch, actueel en eigentijds. Ik heb het bijna in een keer uitgelezen.