Lezersrecensie
een boeiende laatste ronde
Eerst erg moeten wennen aan de schrijfstijl (hij zegt:"....", ik zeg:"...", hij zegt:"...") Daarna heeft het boek mij zeker kunnen boeien. Het verhaal zit goed in elkaar. De vrienden van de overledene denken ieder, tijdens de reis naar de plek van uitstrooiing, terug aan voorvallen en situaties. Ze zijn meer met elkaar verbonden dan ze soms van elkaar weten. De schrijver weet op een originele manier situaties te beschrijven, waarbij humor net zo belangrijk is als ontroering. Het verhaal hopt in de tijd heen en weer zoals ook de opkomende herinneringen niet chronologisch verteld worden.
2
Reageer op deze recensie