Onderhoudend, spannend en hier en daar geniaal geschreven.

Holly Sykes, een meisje uit Gravesend, een plaats ten oosten van Londen, heeft als jong kind last van "mannetjes van de radio" in haar hoofd, zoals ze zelf zegt. Een arts in het plaatselijke ziekenhuis, een zekere dokter Marinus, helpt haar hier vanaf.

Als Holly vijftien jaar is, loopt zij weg van huis. Bij de rivier ontmoet ze een vissende vrouw die haar thee aanbiedt. In ruil voor de thee vraagt de vrouw haar of zij, als dat nodig is, asiel krijgt bij Holly en Holly stemt toe.
Geholpen door een jongen van school, vindt Holly die nacht een slaapplaats in een kerk. De volgende dag denkt ze haar broertje te zien bij een fietstunnel en ze gaat erop af. Dat resulteert in een nachtmerrieachtige belevenis, die zij zich later niet meer kan herinneren. Ze krijgt een lift van een jong stel en gaat met hen mee naar hun vakantiehuis, waar het stel door iemand die bovennatuurlijke krachten lijkt te hebben, vermoord wordt. Ook Holly wordt aangevallen maar net op tijd gered door iemand die na het gevecht asiel vraagt bij Holly, waarna Holly zich openstelt voor deze persoon. Even later vertrekt ze naar een boer om geld te verdienen en is ze het hele voorval vergeten.

Daarna neemt David Mitchell de lezer mee in een avontuur dat heel herkenbaar menselijk is maar tegelijkertijd ook belicht wordt van bovenaf. Ieder hoofdstuk wordt geschreven vanuit de optiek van een ander persoon met een geheel eigen, passende schrijfstijl. Allen zijn met elkaar verbonden door het verhaal en door Holly. Allen staan ook voor moeilijke keuzes waarvan de consequenties voor henzelf of voor anderen zwaar zullen zijn. 
Eén persoon valt bijzonder op en dat is de schrijver, Crispin Hershey, de spin in het web die zijn hoofdstuk letterlijk middenin het boek heeft. Op Crispin drukt de schuldenlast dat door zijn toedoen een recensent die zijn nieuwste boek de grond heeft ingeboord, jaren in een Colombiaanse gevangenis verblijft. Crispins faam is tanende en hij trekt nog maar weinig gehoor bij zijn lezingen. Maar door Crispins woorden tijdens een voordracht in IJsland zien we de echte meester achter het verhaal. Mitchell geeft hier zijn kijk op wat schrijven voor hem en volgens hem inhoudt. "Het fascinerende zit in de randgebieden".

Het verhaal wordt hoe langer hoe meer pre-apocalyptisch van aard en Holly wordt meegezogen in een oorlog tussen mensen die blijven leven door reïncarnatie aan de ene kant en mensen die de dood uitstellen door het nemen van zielen aan de andere kant. Ondertussen raakt de wereld steeds verder in verval door opwarming van de aarde en het opraken van fossiele brandstoffen.

De vertalers hebben goed werk verricht. De tekst leest vlot en behalve dat hier en daar een net te letterlijk vertaald woord voor een klein hobbeltje zorgt, zijn er ook mooie vindingen, zoals het (oorspronkelijk een Friese uitdrukking) gebruikte "uit de tijd raken" als uitdrukking voor flauwvallen of bewusteloos raken.

"Tijdmeters" is geen fantasy avant-la-lettre. Het is een boek met vele lagen waarvan fantasy slechts de toplaag vormt.
Dit boek komt zeker in mijn boekenkast te staan en zal ik niet gauw vergeten. Een aanrader ook om cadeau te geven!