Inspiratiebron

Ik doe samen met andere bloggers mee met de blogtour van het boek Een verboden dochter uit India. De blogtour is georganiseerd door Uitgeverij aspekt en Beauty and Books magazine. Hartelijke dank voor het benaderen.

Het klinkt misschien vreemd maar ik kijk allereerst naar de cover van het boek voordat ik een verhaal ga lezen. Ik neem het echt letterlijk tot mij op. Een cover vertelt vaak een verhaal. Uit de cover kon ik opmaken dat de mandala aangeeft dat haar leven in puzzelstukjes was en de puzzelstukjes langzamerhand opgelost werden. Een mandala is ook afkomstig uit India uit Sanskriet het woord betekent letterlijk magische cirkel. Met haar boek betovert ze ons zeker wel. Een stukje magie voelde ik zeker wel. Een mandala is er ook om je eigen innerlijkheid te ervaren. Dat zien we maar al te goed in het boek. Over het innerlijk lezen we veel in haar boek. Ook lezen we over gendergelijkheid en identiteit. Identiteit daar worstelen veel mensen mee heden ten dage.. Maar goed ook dat identiteit goed toegelicht wordt. Ik denk dat veel mensen van haar boek kunnen leren. Je bent eigenlijk gewoon wie je bent. Duidelijker kan het niet aangegeven worden.


Vol verbijstering heb ik het boek een verboden dochter uit India dichtgeslagen. Wat een aangrijpend verhaal was dit. Het verhaal gaat over een meisje dat geadopteerd is bij haar geboorde door witte ouders. Het moet voor haar vast vreemd aan hebben gevoeld in die tijd dat ze door witte ouders is geadopteerd en op te groeien in een witte omgeving. Want als je in een witte omgeving woont dan wordt er vaak vreemd aangekeken, met name in haar tijd. Toen waren er weinig mensen met kleur. Nu is het een beetje anders. Asha is een inspiratiebron voor veel vrouwen. Door haar persoonlijke levensverhaal kan ze anderen goed helpen met adoptieproces en het gevoel dat erbij komt kijken. Verder zie je dat ze roots belangrijk vindt in het boek iets waar veel andere mensen een voorbeeld aan kunnen nemen. Niet veel mensen vinden roots belangrijk, of durven er niet voor uit te komen om trots te zijn op hun cultuur dat komt omdat ze maatschappij ons dat aanleert. Daar moest vast verandering aan komen dacht Asha bij het schrijven van het boek. Ik ben trots op Asha en haar boek. Ik ze het niet vaak maar haar zie ik als een ware inspiratiebron. Haar adoptiemoeder heeft haar ook goed geholpen.


Ze heeft hier vast een goed leven gehad in Nederland. Veel beter dan ze in India zou krijgen destijds. Ze moest weg en werd te duur beschouwd als vrouw, want vrouwen moeten bruidsschat betalen in Inda. Met deze tweede dochter was het niet meer mogelijk om haar te houden. Ze moest weg. Ze laat met haar boek zien hoe ze adoptie heeft ervaren. Echt een ervaringsdeskundige is ze. Niet zomaar een maar een inspiratievolle. Ik ben niet een ervaringsdeskundige op het gebied van geadopteerd zijn. Het is voor mij lastig om te voelen of te ervaren hoe het voelt om geadopteerd te zijn. Haar boek is er wel duidelijk over. Hoe het voelt om geadopteerd te zijn lees je echt wel in het boek. Zeker met de regels die ze opstelt voor adoptieouders wordt het duidelijk hoe ervaringsdeskundige ze is. Die regels zijn echt handig. Je hoeft dus geen affiniteit te hebben met het onderwerp van het boek.

Het is erg interessant voor iedereen dit boek. Ik heb het met veel plezier verslonden, ondanks dat ik een adoptie lastig vind. Ze laat zien in haar boek dat het echt niet lastig is. Het is alleen moeilijk om mensen op te sporen dus je adoptieouders. Vroeger werd de registratie niet goed bijgehouden. Nu zijn er duidelijkere regels. Adoptie gaat nu lastiger en vroeger ging dat makkelijker. Nu denken mensen er mee bij na wie geadopteerd moet worden en welke ras. Vroeger stonden mensen er niet bij stil. Maar goed uiteindelijk gaat het erom dat je houdt van je kind geadopteerd of niet dat maakt niets uit. Je kind is je kind.