Meer van verwacht

Het verhaal begint goed, met een misdaad uiteraard. Pas 60 of 70 jaar later komt uit dat er toen een misdaad moet gepleegd zijn doordat er 2 handen in een koekentrommel gevonden zijn, een mannenhand en een vrouwenhand.
Al de kinderen die 60 jaar geleden in die buurt samenspeelden in de tunnels (die zij de 'qanats' noemden).worden salengeroepen om te zien of zij eventueel licht om die bizarre vondst kunnen brengen. Er komt een politiecommissaris aan te pas die de zaak moet onderzoeken, maar van die kant gebeurt er niet veel.
Hoofdstuk per hoofdstuk worden al die kinderen, diz nu oudjes zijn, ten tonele gevoerd.
Een resem van namen, van die kinderen van toen, hun huidige familie -echtgenotes, kinderen, kleinkinderen- , ze verschijnen allemaal de revue... Hoe ze geleefd hebben, hoe ze nu leven.
De misdaad belandt naar het achterplan.
Een beetje een bizar verhaal. Maar toch ben ik blijven lezen omdat ik absoluut het einde wou kennen.
Ik weet niet zo goed wat ik van het boek moet denken. Een klein beetje spanning is er wel, maar in mijn ogen toch geen echte thriller.
Daarom is mijn score 2/5