Een triest, Parijs leven

De eerste roman van de Britse schrijfster Alicia Drake I Love You Too Much neemt je mee in het ietwat trieste, Parijse leven van de dertienjarige Paul. Het verhaal begint wat langzaam, maar wordt steeds triester en steeds pijnlijker voor Paul waardoor je de pagina’s blijft omslaan hopend op een goede afloop.

Drake is een Britse modejournalist die achttien jaar werkzaam was in Parijs. Het Parijse leven brengt ze op mooie wijze terug in haar debuutroman. De straten en de parken in het zesde arrondissement komen tot leven door de schrijfwijze van Drake. Het is duidelijk dat ze het Parijse leven zelf heeft ervaren voor ze dit boek schreef. Ze weet wanneer het nodig is precies de juiste dosis humor in het verhaal te stoppen, zodat je niet alleen maar verdrietig wordt van het lezen.

In het zesde arrondissement in Parijs draait alles om status. Met een moeder die geobsedeerd is met haar uiterlijk en een vader die niets anders doet dan sporten, weet Paul dat maar al te goed. Zijn ouders zijn pas gescheiden. Zijn moeder heeft alleen oog voor haar nieuwe kind met een veel jongere vriend en zijn vader voor zijn zoveelste triatlon. Paul past nergens in dit circus met zijn ondermaatse schoolresultaten en mollige uiterlijk.

In plaats van zich aan te passen aan zijn omgeving, kijkt Paul vanaf een afstandje toe hoe het leven van zijn naasten langzaamaan absurder wordt. In de tussentijd is hij hard op zoek naar een beetje liefde van wie dan ook. En dan is daar Scarlett, een populaire klasgenoot van Paul. De twee tegenpolen raken bevriend en Paul voelt zich voor het eerst in lange tijd geliefd. Helaas is ook de vriendschap van Scarlett niet waar hij op hoopte en blijft Paul er keer op keer alleen voor staan.

De dertienjarige Parijse Paul is een misplaatst karakter in zijn omgeving. Het constante commentaar dat hij krijgt en het feit dat hij steeds alleen achterblijft, zorgt er voor dat je veel sympathie en medeleven voor de jongen krijgt. Zijn beide ouders, grootouders, de vriend van zijn moeder en zelfs zijn vrienden zien hem als mislukking. Hij is niet zo slim als zijn vader was of neefjes zijn en hij is niet zo knap als zijn moeder.

“I guess they couldn’t believe they couldn’t get their son into the school they wanted him to go. […] It was like me being a failure made them a failure too.”

Je voelt hoe zijn schijnbare perfecte leven in het zesde arrondissement langzaam afbrokkelt. Het enige wat de jongen wil is wat liefde en acceptatie. In plaats daarvan vindt hij Scarlett; een wervelwind waar Paul zich wanhopig aan vastklampt en die meer kapot dan goed maakt. Samen met huismeisje Cindy is Scarlett het enige lichtpuntje voor Paul.

“’That’s us, Paul,’ Scarlett said. ‘You and me. Two wounded hearts. No matter what they do to you, you still keep wanting them to love you. And then you hate yourself for thinking that way.’”

I Love You Too Much is een treurig boek met hier en daar een lichtpuntje. Niet treurig in de categorie tranentrekker, maar van een constant gevoel van medeleven met de hoofdpersoon. Het einde voelt een beetje als anticlimax na alle gebeurtenissen voor het laatste hoofdstuk. De afwisseling met mooie passages en hier en daar wat humor zorgen er voor dat het boek prettig wegleest.