Een beetje een vreemd boek, vind ik. Het verhaal is niet in genummerde hoofdstukken ingedeeld, maar voor elk nieuw deel vind je een pakkend citaat. Het verhaal is in de ik-vorm geschreven en er wordt danig met de kantlijnen gespeeld. Ook van inhoud wijkt dit boek af van de 'standaardvorm'. Het boek staat vol met citaten, spreuken en andere wetenswaardigheden. Tussendoor wordt ook een verhaal verteld. Het is het verhaal van Jack Taylor en zijn strijd tegen de drank. Ondertussen onderzoekt hij een zelfmoord van een tienermeisje. Hij komt in het verhaal heel veel tegen, maar hij verliest ook veel. En als uiteindelijk blijkt dat je 'bedrogen' wordt door iemand die jij een vriend noemt... Toch een beetje een zwartgallig boek dat even in je kleren blijft zitten.