Wat een superboek !

Een verslag van een rechtszaak die een volle dag duurde. Niets speciaals. Een daad van vandalisme. Oersaai maar Böll weet er een literair feestmaal van te maken. Met knappe woordkeuzes, sfeerbeschrijvende synoniemen, uitwaaierende bijzinnen weet de auteur personages raak te typeren, situaties te duiden, mistoestanden te dopen in cynisme of de bureaucratische saaie of onzinnige grijsheid te marineren in sarcasme. Böll’s ongeëvenaard talent als scalpelscherpe observator maakt dat geen spaander heel blijft van kleinburgerlijkheid en / of overheidssclerose. Kortom literatuur zoals men van nobelprijsniveau verwacht : genieten en duimen en vingers aflikken