Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Hebban recensie

Ontdek je eigen Timboektoe

Jan Hazevoet 30 maart 2015

Timboektoe, de Zuidzee-eilanden, de bronnen van de Nijl...nog niet eens zo lang geleden waren er nog witte plekken op de aarde en waren de Europese ontdekkingsreizigers die ze in kaart brachten, ware helden die met vette krantenkoppen werden onthaald. Tegenwoordig is de hele wereld in talloze reisgidsen en tot de laatste centimeter beschreven. Bovendien zijn door de globalisering plaatsen als Hemaworsten op elkaar gaan lijken en spelen fysieke plekken steeds minder een rol, omdat mensen elkaar op social media ontmoeten.

En dat is jammer, zo toont Alastair Bonnett (1964) in Van de Kaart, want veel menselijke emoties zoals onze behoefte aan vrijheid en ontsnapping, onze angsten en hoop, zijn verbonden met fysieke plaatsen.

Gelukkig zijn er nog genoeg plekken waar we bij kunnen wegdromen en gaan er achter exotische plaatsnamen vaak even vreemde verhalen schuil, zo blijkt uit Van de Kaart. Sommige liggen in eigen land, zoals Baarle-Nassau en Baarle-Hertog. Wie op Google Maps kijkt, ziet net onder Tilburg een bizarre lappendeken van Belgische stukjes grond in Nederland, met daartussen Nederlandse enclaves binnen België, die dus weer in Nederland liggen. Een unieke constructie, die je nergens anders op de wereld tegenkomt en dat ondanks een woelige Europese 20ste eeuw gewoon is blijven bestaan. Ook het Nederlandse Kamp Zeist heeft een hoofdstuk. In de jaren '90 was het kamp tijdelijk Schots grondgebied, om de verdachten te kunnen berechtigen van de bomaanslag in een PanAm-vliegtuig boven Lockerbie. Het had zelfs een eigen Schotse vuilnisophaaldienst.

En hoe cool klinken de Ondergrondse steden van Cappadocië, die ruimte boden aan tienduizenden mensen? Of de Drijvende eilanden in de Malediven, kunstmatige stukjes paradijs voor rijke investeerders? Van de Kaart heeft een thematische indeling, met onderwerpen als 'Verloren ruimtes' en 'Niemandslanden'. Elke ‘magische’ plaatsnaam heeft daarnaast een een eigen hoofdstuk, zodat je het boek makkelijk kan wegleggen en weer oppakken, zodat je je eigen Timboektoe kan ontdekken. Natuurlijk het liefst met een grote landkaart aan de muur.

Reageer op deze recensie