Niet ingeloste verwachtingen

'De Meisjes' van Emma Cline heeft voor mij niet gebracht wat ik ervan verwacht had. Er is een hype ontstaan over het boek en wordt 'Hét grote debuut dat dit jaar in de USA verschijnt' genoemd. Hierdoor waren bij mij de verwachtingen hoog gespannen en deze zijn spijtig genoeg niet echt ingelost. Voor een debuut is het een goed boek, maar naar mijn smaak zijn de personages niet genoeg uitgewerkt, komt het verhaal traag op gang en blijft het vaak op de vlakte.
Zoals de korte inhoud doet vermoeden, is het verhaal losjes gebaseerd op de hele geschiedenis rond Charles Manson, de 'sekteleider' die eind jaren '60 de leden van zijn commune zover kreeg om enkele mensen om het leven te brengen. In het boek wordt deze rol vervult door Russel. Op de cover van het boek lezen we: 'Een tienermeisje raakt in de ban van een groep jonge vrouwen en een meedogenloze communeleider'. Spijtig genoeg wordt het personage van Russel slechts oppervlakkig uitgewerkt. Het hele boek draait rond Evie, het 14 jarige hoofdpersonage. Zij raakt in de ban van Suzanne, één van de leden van de commune. Maar ook hun uitwerking gaat naar mijns inziens niet ver genoeg. Evie komt uiteraard uitgebreid aan bod,maar wat we vooral over haar leren is dat ze een jong, naïef en onzeker meisje is. Ook als volwassen vrouw blijft het naïeve en onzekere aanwezig. Ik had gehoopt meer te weten te komen over haar innerlijke drijfveren en die van de anderen, maar dit vind ik te weinig aanwezig.
Het duurt lang eer het verhaal echt op gang komt en daarna wordt het einde snel afgehaspeld.
De opzet van het verhaal was goed en veelbelovend, maar wordt spijtig genoeg niet goed uitgewerkt.