Feit en fixie, kunstig vervlochten tot een boeiend verhaal

Pierre Jarawin is een Duits-Libanese schrijver die ik nog niet kende. Via een leesclub kwam ik in aanraking met zijn meest recente boek "De geluksbrenger". Ik moet eerlijk zeggen dat ik erg moest wennen aan de stijl en opbouw van het boek. Het eerste deel schiet heen en weer in tijd, in generatie, in plaats en in hoofdpersoon. Al is de hoofdpersoon wel altijd onderdeel van dezelfde van oorsprong Armeense familie. De oorsprong van het verhaal begint bij de Armeense genocide in Turkije en de vlucht van de Armeniërs die aansluitend plaatsvond. Eenmaal door het verhaal gegrepen en bekend geraakt met de familieleden en hun plaats in het verhaal ontspint zich een prachtig familie epos waarin het talent van verhalenverteller van Pierre Jarawan voor mij meesterlijk tot haar recht komt. Jarawan weet kunstig feit met fixie te vermengen en zo een prachtig verhaal te schrijven wat mij boeide, mij feiten leerde over een geschiedenis die ik slecht oppervlakkig kende, Die mij meevoerde naar landen, streken en geschiedenissen, waar gebeurd, maar door Jarawan met de nodige vrijheid in dit boek tot een prachtige familiegeschiedenis verweven. Ondanks de moeizame start kan ik dit verhaal zeker aanbevelen. Het neemt je mee op een reis door drie generaties bijzondere mensen met bijzondere ambities. Ik ben geboeid door de verhalenverteller die Jarawan is en hoe hij van dit verhaal vertaald naar een bijna filmisch geschreven boek. Ik geef het boek daarom 4 sterren.