Onverklaarbare dreiging

Echo gaat met de proloog griezelend van start. Er bekroop mij meteen een onheilspellend gevoel. Een berghut in Zwitserland met een vrouw alleen die geluiden hoort op de gang. Deze vrouw Julia is bang, heel bang. Gaat haar iets overkomen? Dan gaat het verhaal verder met haar broer Sam en zijn vriend Nick, een bergbeklimmer. Nick gaat samen met Augustin in Zwitserland de berg Maudit beklimmen, maar dit loopt niet goed af. Augustin komt niet terug en Nick is zwaar verminkt in zijn gezicht en is blijvend veranderd. Maar waardoor eigenlijk? Zijn partner Sam heeft het er zwaar mee. Sam stelt voor terug te keren naar Zwitserland. Hier willen ze proberen uit te zoeken wat er precies gebeurd is.
Als ze de locals naar de Maudit vragen stuiten ze op een muur. Wat verzwijgen de locals over de Maudit? En waarom willen er geen gidsen heen. En waarom staat de Maudit nergens vermeldt in gidsen
Sam is soms bang voor Nick, omdat deze zijn gezicht niet kan/wil laten zien. Er gebeuren vreemde onverklaarbare dingen, die angsten oproepen. De dreiging druipt van de bladzijden af. Ik wilde Echo niet wegleggen, maar voor de nachtrust was het af en toe wel beter. Tijdens het lezen blijft dit gevoel mij bij, beklemming en af en toe een beetje teveel van het goede of moet ik zeggen kwade?

“Het was of elke keer dat Nick zich weer voorbereidde om naar de bergen te gaan er een ander wezen in hem wakker werd, niet een echt mens maar eerder een natuurkracht, een wezen dat zich voor mij altijd schuilhield en dat ik nu het zich voor een ogenblik toonde, niet tussen mijn vingers door mocht laten slippen”.
Regelmatig staat er een stukje in het Engels. In de digitale dagboekfragmenten van Nick aan Sam kom je erachter wat Nick overkomen is op de berg en daarna.
Echo heeft lange hoofdstukken en lange zinnen Er wordt veel over meteorologie en klimsport verteld. De lange uitweidingen maken dat het griezeleffect de spanning soms naar de achtergrond laat verdwijnen.