Nix maakt verwachtingen niet waar

'Angel Mage', de nieuwste YA-fantasy van bestsellerauteur Garth Nix, begint goed. De lezer valt midden in een scène waarin hoofdpersoon Liliath na meer dan een eeuw uit een magische slaap ontwaakt en contact zoekt met haar geliefde, de engel Palleniel. Die haar vervolgens vertelt dat er maar vier zijn, die haar verder kunnen helpen. De setting is een beetje duister, je hebt geen idee wie deze engel is en wat het getal vier betekent, en als de vrouw dan ook nog in staat is om een andere engel op te roepen, die vervolgens onmiddellijk moet doen wat zij wenst, wil je als lezer nog maar een ding: het volgende hoofdstuk lezen om te ontdekken wie deze vrouw is en wat voor magische krachten ze heeft.

Maar dan gaat het al snel mis. Nix’ YA is opgedeeld in vijf delen en zodra je het eerste deel – dat over Liliath gaat en dientengevolge ook haar naam draagt - hebt gelezen, weet je weliswaar iets meer over haar, maar die kennis blijft oppervlakkig. Het tweede deel, dat over vier mensen gaat, die haar op de een of andere manier interesseren, bereikt die diepgang ook niet. Garth Nix’ blijkt een meester in het gedetailleerd beschrijven van situaties (soms zo gedetailleerd dat je de neiging krijgt om een paar pagina’s verder te bladeren omdat de vaart uit het verhaal verdwijnt), maar dit gaat ten koste van de ontwikkeling van de karakters, die je als lezer geen van allen echt goed leert kennen. En ondanks een aantal prachtige kaarten van het land en de belangrijkste plekken uit het verhaal, die je aan het begin van het boek vindt, komt ook de wereld die Nix probeert op te bouwen niet goed uit de verf.

Allemaal heel jammer, want het concept is goed.

Dat blijkt ook als het verhaal zijn einde nadert en er toch nog een mooie plotwending volgt. Die Nix dan ineens in sneltreinvaart laat passeren. ‘Wacht,’ wil je als lezer roepen, ‘even rustig aan nu. Vertel me eens iets meer!’ Maar dat gebeurt niet, want op dat moment is het verhaal afgelopen en omdat het een standalone is, komt er ook niet meer. Jammer? Nee, want het verhaal is afgerond en verlangt in de huidige vorm geen vervolg. Wat Nix wel zou kunnen doen, is een korte prequel schrijven, waarin hij deze wereld iets beter uitwerkt en de lezer meer vertelt over het leven van de hoofdpersoon, voordat ze besloot zo lang te gaan slapen. Dat zou een heel welkome aanvulling zijn. En wellicht ook een uitnodiging om toch Nix’ andere werk te lezen, wat op goede recensies mocht rekenen. Want als dit je eerste kennismaking met deze schrijver is, wordt het waarschijnlijk ook de laatste en dat verdient de man niet.