Lomp geschreven knip- en plakwerk

Schrijver Mark Koster heeft zich duidelijk vertild aan de veel te grote uitdaging om de héle familie De Mol in één boek te beschrijven. Dat resulteert in een lomp geschreven wirwar van door elkaar lopende verhalen. De schrijver schermt aan het eind van het boek met een waslijst aan namen van mensen die hij zou hebben "geïnterviewd" (al geeft hij ook toe dat sommige gesprekken wel erg kort waren), maar het boek bestaat vooral uit een enorme hoeveelheid knip- en plakwerk: een eindeloze reeks citaten uit andere boeken, kranten, magazines en televisie-interviews met vage bronvermelding. Kort gezegd: veel jatwerk. Daarnaast wilde de schrijver blijkbaar vooral héél véél hoofdstukken maken: sommige zijn maar een alinea lang. Dat komt de overzichtelijkheid bij een toch al erg ingewikkeld onderwerp niet ten goede. Mark Koster voelt zich duidelijk meer thuis in zakelijke verhalen (al zijn de langere hoofdstukken over de zakendeals van De Mol jr. nauwelijks om door te komen), want als hij de wereld van televisie en entertainment gaat beschrijven gaat het snel mis. Het boek zit dan ook vol met kleine fouten: hij haalt de begrippen omroepen en zenders door elkaar, de naam van AVRO/TROS-coryfee Wibo van de Linde wordt consequent verkeerd geschreven, de hit "Samenzijn" van Willeke Alberti heet hier ineens "Samen is niet alleen", de naam van programmabedenker Haynes wordt evenzovele keren gespeld als Hayes, André van Duin en Frans van Dusschoten zijn een "komiekduo" en Tonny Eyk "bedenkt composities". En ga zo maar door. En als je een boek maakt over vier generaties De Mol is het wel handig als je tevoren bedenkt hoe je hen aanduidt. Voortdurend refereert de schrijver aan "De Mol", en dan moet je als lezer maar uitzoeken over welke De Mol hij het nu weer heeft. Verder lijdt het boek onder de neiging om in elke alinea steeds maar weer nieuwe beschrijvingen voor een bepaalde persoon te verzinnen, in soms potsierlijke Suske&Wiske-aanduidingen. Zo zweeft het boek tussen het niveau van financieel-zakelijke informatie en ordinaire laag-bij-de-grondse roddel, zonder een keus te maken. Het resultaat is nauwelijks leesbaar broddelwerk.