Wonderschoon prentenboek

Ken je dat gevoel dat je dolgraag iets zou willen kunnen, maar dat het je gewoon niet lukt en de realiteit je inhaalt?

Dat overkomt Aaron Terhaar in het schitterende prentenboek Aaron Terhaar Tekenaar. Met alles wat hij in zich heeft, voelt hij dat hij verhalen wil vertellen. Al van jongs af aan is dat zijn grote droom. Als hij echter probeert te leren lezen, merkt hij dat de letters geen letters worden, maar krabbels blijven: onbegrijpelijke taal voor hem. Als hij op een dag de opdracht krijgt een verhaal te schrijven, loopt hij dan ook vast. Als zijn juf hem dan ook nog vraagt het verhaal voor te dragen, is hij eerst in paniek. Tot hij diep ademhaalt en begint te vertellen...

Wat een parel is dit boek van Andrea Beaty en David Roberts toch weer. De illustraties zijn een lust voor het oog. Het werk is zo gedetailleerd en met zoveel prachtige kleuren weergegeven. Je kunt uren blijven kijken naar dit prachtige werk. Mooi is dat het tekenwerk van Aaron met potlood is getekend en ingekleurd zodat er een duidelijk onderscheid is tussen de gewone illustraties en Aarons werk. Vooral de tekening op de laatste pagina is er een om in een lijstje te doen en op een prominente plek in je kamer te hangen.

En dan de tekst. Complimenten voor @edwardvandevendel die dit verhaal weer zo meesterlijk heeft weten te vertalen. De woorden en zinnen zijn betoverend en er zit een heerlijke cadans in de tekst.
'Maar dit houdt de held er in de ochtend aan over:
dat de kracht in hemzelf zit, niet in bloemengetover.
Dat schoonheid, kunst en liefde moed kunnen geven
aan hen die met een vriendelijk hart willen leven.'
Of:
'Zoals de machtigste vlammen het donker bedwingen
kan de hoop in je ziel met één vonkje ontspringen.'

De taal in het boek is niet makkelijk, het is eerder een prentenboek voor gevorderden, maar dat betekent niet dat je het daarom uit de weg moet gaan. De innerlijke strijd die Aaron met zichzelf voert, is ontzettend herkenbaar. Van een uitbundige jongen verandert hij in een jongen die met de stroom meevoert en dat alles omdat hij voelt dat hij niet uit kan blinken. Voor sommige kinderen met dyslexie zal dit verhaal heel herkenbaar zijn en hen troost of juist dat ene sprankje hoop bieden waarover wordt gesproken in het verhaal. Leuk gegeven is ook dat de tekst in het boek geschreven is in Dyslexie, een font speciaal voor mensen met dyslexie. Aaron Terhaar Tekenaar is een wonderschoon verhaal over het blijven geloven in jezelf en in je dromen.