Na De sirene, Het profiel en twee Kate Brannigan boeken is dit het meest teleurstellende boek van McDermid dat ik gelezen heb. De plot zit goed ineen, het verhaal sleept zich traag voort in 1963 en 1964 tot we plots in 1998 zitten en er eindelijk schot komt in de zaak van het verdwenen meisje. Het boek is een ophemeling van de sigaret. Laat iedere sigaret die opgestoken of uitgedoof of weggegooid wordt eruit en je krijgt een boek dat half zo dik is. Iedereen in dit boek rookt. van mannen tot vrouwen tot jonge meisjes en jongens. Wie opgehouden is begint er terug mee. Ongelooflijk.