Kostbaar en fragiel

Ik had het geluk een tijdje geleden de bevlogen Yelena Schmitz te horen vertellen over haar jeugdboek Kosmos. Ik kon het laatste exemplaar dat ze bij had op de kop tikken en begaf me de dagen nadien met veel plezier in de wereld van Maia en Troy.

De elfjarige Maia logeert twee weken in een huisje van het desolate vakantiepark Hotel Kosmos. Van de pracht en praal van het park schiet nog maar weinig over. De bowlingbaan hapert, de slagboom is stuk, er zijn vochtplekken... Maia merkt, aan ongemakkelijke stiltes en harde woorden, dat ook de relatie van haar ouders hapert. Zij hopen dat ze, door net hetzelfde te doen als vorig jaar (minigolfen, macaroni met kaassaus eten...), hun relatie weer op de rails krijgen. Maia probeert desondanks van de vakantie in vakantiepark Kosmos het beste te maken. Ze redt konijntjes, ontmoet parkmedewerkers Hugo en Signe en maakt kennis met Troy en zijn chaotische maar warme gezin.

Yelena Schmitz geeft de gevoelswereld van Maia heel kwetsbaar en indringend weer. De passage waarin Maia in het eentje gaat zwemmen, gaf me kippenvel. Naast de gevoelige laag worden de avonturen die Maia in het park beleeft als mooie, spannende verhaallijnen door elkaar geweven. Ze geven vaart aan het gelaagde, poëtische verhaal .

De vergelijking tussen het desolate en verwilderde vakantiepark en de ontredderde en teneergeslagen relatie van de ouders vond ik heel knap. De treurige sfeer waarin veel onuitgesproken blijft, wordt met nijpende precisie omschreven. Ik las het boek met een grote leeshonger. Ik voelde de onontkoombaarheid door de opgebouwde spanning, de stijgende ongemakkelijkheid, de toenemende vragen... En toch zat er in de vulkaan die op het einde van het verhaal uitbarstte ook veel schoonheid en kracht.

Hotel Kosmos ontroerde me. Het boek las als een kristallen verhaal: kostbaar en fragiel.

www.vivelelivre.be