sprankelende vrije geest die iedereen uitnodigt vrij te zijn

Dit boek geeft kinderen tussen de regels de ruimte om zichzelf te zijn en hun eigen weg te gaan (en niet die van ouders, broers, zussen, andere volwassenen).

Lotta wordt chagrijnig wakker en heeft geen zin om zich aan te kleden...
Ze wordt nog chagrijniger door een kriebelende wollen trui en doet dan iets wat ieder kind zou (willen) doen.
Als ze het heeft gedaan en het resultaat ziet, is haar chagrijnige bui over, maar ze is nog steeds boos en ook een beetje bang. Haar moeder roept vanuit de gezellige keuken, maar Lotta laat zich niet vermurwen.

Prachtig, zoals Astrid Lindgren zich in de belevingswereld van kinderen kon verplaatsen. Voor mij is dat de waarde van literatuur; kennismaken met gedachten en denkbeelden van anderen.
Het schijnt zo te zijn dat kinderen die veel lezen, meer inlevingsvermogen ontwikkelen dan kinderen die niet lezen.
Het zou m.i. daarom volstrekt ongepast zijn om het hoofdstuk over "Lotta als negerslaaf" te censureren. Het zou me niet verbazen als Astrid het juist heeft geschreven om het onderwerp op tafel te leggen... Ze was haar tijd ver vooruit.

Censuur tast de vrijheid van en het vertrouwen in de waarnemingen van kinderen aan. Kinderen kijken en zien wat ze voelen. Ze leren door verhalen haarfijn de denkbeelden en de intenties van volwassenen kennen.
Hoe meer wij als opvoeders / voorlezers denken dat we van alles moeten toelichten en verklaren, hoe meer "ruis" en "vervuiling" wij met onze kleingeestige ideeën aanbrengen tussen de sprankelende vrije geest van Astrid en de vrije geest van (alle) kinderen.