Gezond eten is een werkwoord

“Het eerste wat je dus moet veranderen, is dat je voortaan het woord ‘eten’ in de term ‘gezond eten’ gaat beschouwen als een werkwoord in plaats van een zelfstandig naamwoord, en het woord ‘gezond’ als een bijwoord in plaats van een bijvoeglijk naamwoord. Gezond eten is niet iets wat op je bord ligt, maar iets wat je dóét. Dat is echt een heel belangrijk verschil, als je er even over doordenkt.”

Het doel van Gerrit Jan Groothedde alias Eetschrijver is dat je gaat nadenken over eten en voedsel. Dat je niet klakkeloos overneemt wat de marketing van de grote voedselproducten (lees pakjesfabrikanten) en supermarktketens graag willen dat je koopt, kookt en vervolgens opeet.

In zijn nieuwste boek Het antidieetboek, afvallen zonder kuren of andere fratsen volgens Eeetschrijver neemt hij je mee langs zijn eigen afgelegde weg. De weg waar hij vele kilo’s verloor en de kennis die hij tijdens deze weg opdeed.

Eetschrijver heeft een eigen blog, schrijft voor verschillende tijdschriften en gebruikt Twitter om elke dag zijn gedachtes de wereld in te sturen. Hij is geen voedseldeskundige, geen wetenschapper, geen kenner. Daar is hij compleet eerlijk over. In dit boek wordt gepoogd je enthousiast te maken voor kennis. Kennis die dus wordt overgebracht via zijn eigen belevenissen. Hierdoor doet het erg denken aan Allen Carrs boek Stoppen met roken. Ook hij vertelt aan de hand van zijn eigen verhaal en op dezelfde populistische aanspreekwijze hoe je aangeleerd gedrag kunt wijzigen. Maar hé, Allen Carr heeft zo vele mensen op deze aarde de kracht gegeven om te kunnen stoppen met roken, dus wie weet wat Eetschrijver met dit boek kan bereiken.

Even over die populistische schrijfwijze. Je wordt op een directe een af en toe vrij grove manier aangesproken. Daar moet je wel zin in hebben. Een paar voorbeelden:
“Je hebt gaandeweg dit boek een aardig beeld gekregen van alles wat je van allerlei kanten door de strot wordt geramd.”
“ Als het Voedingscentrum brood aanbeveelt, kunnen ze je daar ook meteen Becel of een andere dieetmargarine op laten smeren. Want ook op dieetmargarine is het Voedingscentrum bijzonder dol.”
“Die Vinkjes mogen van mij om teintallen redenen liever vandaag dan morgen bij het grof vuil.”

Wanneer je met dit taalgebruik geen moeite hebt of je vindt het zelfs een prettige manier om kennis tot je te nemen en je wilt geen dieetboek of stappenplan, maar wel wat leren over voedsel dan kan dit boek iets voor jou zijn. Je leert veel over zaken als het marketinggebruik van de Vinkjes en het ongezonde van kant-en-klaar maaltijden. Wanneer deze zaken nieuw voor je zijn dan is het lezen van dit boek een makkelijke en eenvoudige eerste stap in de wereld van gezonder eten.

Het boek is verdeeld in drie thema’s die elkaar afwisselen. Zo lees je in Project Eetschrijver Light het persoonlijke verhaal van Eetschrijver. In Verzwarende omstandigheden wordt de kennis aan het licht gebracht en in Aan de slag wordt duidelijk gemaakt hoe je de opgedane kennis in praktijk kunt brengen.

Dus toch stiekem een stappenplan en verschillende opsommingen waaraan je moet blijven denken. Ook al blijft Eetschrijver het hele boek zeggen: “Nee, ik ga je niet vertellen wat je moet of juist niet mag. Ik ga je wel een boel dingen uitleggen en je veel tips geven”.

Het lijkt vrij logisch dat je niet ontkomt aan “Volgende dingen die je wilt” en zelfs “En dus hoef je je in het eerste stadium van je nieuwe eetpatroon maar twee fundamentele keuzes in te prenten…” maar waarom dan zo graag tentoonspreiden dat je in dit boek niets wordt opgedragen? Alles wordt verkocht onder ‘eigen keuze’. Is dit een marketingtruc?

Het boek lijkt toch te weinig kennis over te dragen om ook dit ‘stappenplan’ te zien mislukken. Te weinig kennis waardoor je waarschijnlijk onvoldoende houvast vergaart om je hersenen nu eindelijk te leren dat een gezond eet- en leefpatroon noodzakelijk en fijn is.

De eerste stap, dat is dit boek. De eerste kennis wordt hierin opgedaan om gemotiveerd te raken voor je mogelijke nieuwe leefstijl: gezond eten. Maar wel slechts de eerste stap. Vervolg lijkt nodig.