Hartverwarmend boek met mooie thema's

Homme en het noodgeval - Annejan Mieras
Tekeningen Linde Faas

De mama van Homme zegt dat er een "noodgeval" is. En nu komt die rare Pien uit zijn klas bij hen logeren. In zijn kamer! Die onhandige, stomme Pien die niets lust en zegt dat ze een prinses is. En mama trekt haar nog hartstikke voor ook.
Homme gaat zijn hart luchten bij fietsenmaker Kees, die hem helpt de boel goed te bekijken. Wie is die Pien nu echt?

Dit boek omschrijft 4 weken in het leven van Homme en dat van Pien. 
Elk hoofdstuk heeft een nummer, titel en een tekening van een ijzerdier. Ik vind het reuze knap hoe Linde Faas allerlei ijzerdieren die Homme in het boek maakt, heeft kunnen tekenen. Ook de schutbladen staan vol.  

Er worden best zware onderwerpen besproken In het boek, zonder dat dit wordt benoemd of heel zwaar voelt. Het boek bevat veel humor en voelt daardoor best leuk en luchtig. Pien moet logeren omdat haar moeder wordt opgenomen voor psychische klachten. Papa is er niet. Heel subtiel lees je de invloed hiervan op Pien. Niet alleen het gemis van haar vader, maar ook opgroeien met een liefdevolle moeder die het allemaal niet goed aankan. Zo is Pien onhandig, ze mist gewoon wat basisvaardigheden die ze niet geleerd heeft van haar ouders.
Hoe Pien het logeren en alles wat er gebeurt ervaart lees je elk hoofdstuk in een kort gedichtje. Aan het eind komen deze gedichtjes op een hele mooie manier samen in een van de themalijnen in het boek. Ik verklap niets, maar heel bijzonder en mooi. 
Het is mooi om te zien hoe Homme langzaam anders leert kijken, door de subtiele adviezen van Kees. Kees vertelt hem niet hoe hij zelf de situatie ziet, legt Homme niets op, maar laat Homme zelf ontdekken en leren. Zo leert Homme zich te verplaatsen in Pien maar ook in anderen. Hij leert dat dingen anders kunnen zijn dan je in eerste instantie denkt. En hij leert zijn eigen mening te vormen, los van die van anderen. Vrienden Lieuwe en Stan blijken helemaal niet zulke fijne vrienden te zijn. In het begin volgt Homme hen en vindt Pien ook stom, pas als hij niet meer volgt kan hij begrip hebben voor Pien.
Homme is heel boos en doet eigenlijk best naar, maar toch kan je hem ook wel begrijpen.

Ik vind dit ontzettend knap geschreven boek, het is hartverwarmend en heel vormend en leerzaam. Het bevat zoveel mooie maar moeilijke onderwerpen en toch leest het lekker weg. Het is zo'n boek om veel te herlezen waarin je telkens een ander perspectief vindt.