Lezersrecensie
Een hoopvol boek, dat lucht geeft
Dit boek pakt je al in bij de kaft, wat mooi!
De verschillende tinten blauw, die lijken te veranderen al naar gelang het licht erop valt. Het beeld van de jonge persoon in die luchtbel, reikend naar het licht. Het wekt direct allerlei beelden en vragen op, het maakt nieuwsgierig naar het verhaal.
En dat verhaal mag er ook wezen. Een persoon op aarde en een ander op Mars. Ze krijgen contact met elkaar, maar bestaat die ander echt of….
De titel komt op allerlei manieren terug in het verhaal, een prachtige metafoor. Het gaat een beetje over virussen in de lucht, de link met corona is vlug gelegd, zonder dat dit vervelend is of je er moedeloos van wordt. Hoe zou het zijn als we altijd afstand moet houden, er altijd lucht tussen ons in is. Hoe leg je dan nieuwe connecties, hoe ga je een relatie aan als het gevaarlijk kan zijn dezelfde lucht in te ademen, elkaars lucht.
Er zit heel veel "lucht" tussen de hoofdpersonen, elk op een andere planeet. Bestaat de ander echt of is het "gebakken lucht"?
Krijg je letterlijk lucht op Mars en hoe zit dat figuurlijk? Beide tieners worstelen met het leven dat ze leiden, met de beperkingen van hun planeet en die opgelegd door de volwassenen in hun omgeving. Soms hebben ze het gevoel geen lucht te krijgen.
Lara weet als geen ander een boek over mensen en gevoelens te schrijven. Science Fiction zonder dat je het door hebt, omdat het helemaal niet aanvoelt als fictief, als verzonnen. De werelden, zowel Mars als Aarde, zitten zo goed en doordacht in elkaar, dat het heel natuurlijk aanvoelt. Alsof je er zo als mens zou kunnen wonen. Ook alle technische snufjes en hoogstandjes kan je je voorstellen. Omdat je het je zo goed voor kan stellen, ga je jezelf ook allerlei vragen stellen over de technologie in die werelden. Maar ook over dingen in deze wereld, in onze huidige maatschappij.
Ook in Lucht is er weer die bijzondere combinatie, die zo typerend is voor deze schrijfster. Enerzijds is er een prachtig verhaal, vol personen waar je je aan gaat hechten. Gebalanceerde karakters met goede en minder goede eigenschappen en vol emoties. Anderzijds is er de technologie, de toekomst waarbij je al lezend je zelf allerlei dingen gaat afvragen, over de ethiek van dingen. Hoe ga je om met mogelijke nieuwe uitvindingen. Wat is helpend en wat gaat te ver.
Het boek geeft hier en daar een knipoog naar de Remi-trilogie die Lara eerder schreef, er komt opeens een personage voorbij in een bijrol, maar is een volledig op zichzelf staand boek. Toch is dit erg leuk, als je Remi en zijn vrienden in het hart gesloten hebt. Dit zal je dan zeker ook gebeuren met Romi en Ciro.
Ik heb genoten van het verhaal van deze twee pubers. Iedereen herkent zich wel ergens in een van deze twee personen of herkent zijn eigen puber. Het boek is spannend, romantisch, verdrietig, vol gevoel. Het liet me achter met hoop, dit boek gaf me Lucht. Zeker een aanrader, goed voor 4,5 sterren wat mij betreft.
De verschillende tinten blauw, die lijken te veranderen al naar gelang het licht erop valt. Het beeld van de jonge persoon in die luchtbel, reikend naar het licht. Het wekt direct allerlei beelden en vragen op, het maakt nieuwsgierig naar het verhaal.
En dat verhaal mag er ook wezen. Een persoon op aarde en een ander op Mars. Ze krijgen contact met elkaar, maar bestaat die ander echt of….
De titel komt op allerlei manieren terug in het verhaal, een prachtige metafoor. Het gaat een beetje over virussen in de lucht, de link met corona is vlug gelegd, zonder dat dit vervelend is of je er moedeloos van wordt. Hoe zou het zijn als we altijd afstand moet houden, er altijd lucht tussen ons in is. Hoe leg je dan nieuwe connecties, hoe ga je een relatie aan als het gevaarlijk kan zijn dezelfde lucht in te ademen, elkaars lucht.
Er zit heel veel "lucht" tussen de hoofdpersonen, elk op een andere planeet. Bestaat de ander echt of is het "gebakken lucht"?
Krijg je letterlijk lucht op Mars en hoe zit dat figuurlijk? Beide tieners worstelen met het leven dat ze leiden, met de beperkingen van hun planeet en die opgelegd door de volwassenen in hun omgeving. Soms hebben ze het gevoel geen lucht te krijgen.
Lara weet als geen ander een boek over mensen en gevoelens te schrijven. Science Fiction zonder dat je het door hebt, omdat het helemaal niet aanvoelt als fictief, als verzonnen. De werelden, zowel Mars als Aarde, zitten zo goed en doordacht in elkaar, dat het heel natuurlijk aanvoelt. Alsof je er zo als mens zou kunnen wonen. Ook alle technische snufjes en hoogstandjes kan je je voorstellen. Omdat je het je zo goed voor kan stellen, ga je jezelf ook allerlei vragen stellen over de technologie in die werelden. Maar ook over dingen in deze wereld, in onze huidige maatschappij.
Ook in Lucht is er weer die bijzondere combinatie, die zo typerend is voor deze schrijfster. Enerzijds is er een prachtig verhaal, vol personen waar je je aan gaat hechten. Gebalanceerde karakters met goede en minder goede eigenschappen en vol emoties. Anderzijds is er de technologie, de toekomst waarbij je al lezend je zelf allerlei dingen gaat afvragen, over de ethiek van dingen. Hoe ga je om met mogelijke nieuwe uitvindingen. Wat is helpend en wat gaat te ver.
Het boek geeft hier en daar een knipoog naar de Remi-trilogie die Lara eerder schreef, er komt opeens een personage voorbij in een bijrol, maar is een volledig op zichzelf staand boek. Toch is dit erg leuk, als je Remi en zijn vrienden in het hart gesloten hebt. Dit zal je dan zeker ook gebeuren met Romi en Ciro.
Ik heb genoten van het verhaal van deze twee pubers. Iedereen herkent zich wel ergens in een van deze twee personen of herkent zijn eigen puber. Het boek is spannend, romantisch, verdrietig, vol gevoel. Het liet me achter met hoop, dit boek gaf me Lucht. Zeker een aanrader, goed voor 4,5 sterren wat mij betreft.
0
Reageer op deze recensie
