Goede spanningsboog

Mikael (Micke) en Bianca Andersson verhuizen met hun twee kinderen William en Bella vanuit de stad Stockholm naar het rustige en idyllische dorpje Köpinge. Op het woonerf leren ze al snel de buren kennen. Bianca wist al wie de buren waren, ze had ze al even op google op gezocht.
Wanneer Micke na een werkdag terug naar huis fietst hoort hij allemaal sirenes. Zodra hij het woonerf op fietst ziet hij gelijk de rode fiets van Bianca liggen. Ze is aangereden. Was het een ongeluk? Of is er meer aan de hand?

Goede buren, valt onder de thrillers. Zelf zou ik hier niet zo snel voor kiezen. Het is zeker een pagetuner! Het verhaal sleept je mee. Van begin tot eind is het een boeiend boek, nieuwsgierig makend en was het moeilijk weg te leggen. Een interessant verhaal wat veel vragen oproept en je als lezer aan het denken zet.

Ik miste de echte spanning die je verwacht bij een thriller, maar het maakt dit niet tot een minder goed boek. De personages worden goed beschreven waardoor ik het gevoel kreeg dat ik de buurt echt leerde kennen. Het schrijven vanuit verschillende perspectieven vind ik erg interessant en geeft je een wisselende kijk op het verhaal.

De schrijver geeft voor mij een duidelijke boodschap mee in het verhaal: je hoeft niet alleen te zijn, om je eenzaam te voelen. Op verschillende manieren beschrijft de auteur eenzaamheid.

Ik was nog niet toe aan het einde van het boek. Ik ben nieuwsgierig naar hoe het verder loopt in de buurt. Wat gaat er nog veranderen? Wie gaat er nog met wie om? Heerlijk om daar nog lekker over te kunnen fantaseren l!