Hoe vermoord ik mijn familie

Ik heb het boek ‘hoe vermoord ik mijn familie’ gelezen, het is het fictiedebuut van Bella Mackie. Origineel is het een Engelstalige thriller maar ik heb de Nederlandse vertaling gelezen. Het boek is razend populair en in Londen zijn er inmiddels al één miljoen exemplaren van verkocht.
Grace, het hoofdpersonage, is een jonge vrouw die een zware jeugd heeft gehad en daardoor is getekend. Tijdens het boek lijkt ze een normaal persoon maar bij nader inzien wordt duidelijk hoe verknipt ze is. Langst haar vaders kant is Grace haar familie zeer rijk, langst haar moeders kant zijn ze arm. Grace haar moeder sterft op jonge leeftijd en haar vader wilt niets van haar weten. Ze wordt opgenomen in een gezin maar voelt zich een vreemde. Ze beslist om wraak te nemen op haar vader en vermoord daarom haar hele familie. Buiten Grace zijn de andere personages niet echt uitgediept. Dit zorgt ervoor dat de moorden weinig spanning met zich meebrengen omdat je niet veel achtergrond informatie hebt over de slachtoffers.
Grace verteld door het boek heen hoe ze haar familie heeft vermoord. Dit zorgt ervoor dat je in het hoofd van de moordenaar komt te zitten en je niet altijd door hebt hoe geschift ze bezig is. Op bepaalde momenten vind je het zelfs niet erg dat ze ermee zou wegkomen. Ik vind dit knap gedaan van de auteur. Wanneer Grace een moord beschrijft, word je meegenomen naar het moment van de daad en zie je hoe ze zich erop heeft voorbereid. Dit wordt weergegeven door middel van flashbacks.
Het boek draait om de verschillende moorden maar tijdens elke moord worden maatschappelijke problemen aangekaart. Bij de moord op haar neef gaat het over drugs, bij haar nonkel over seksclubs. Wanneer ze haar moeder vermoord lees je hoe de rijken met de arme omgaan en hoe oneerlijk de wereld in elkaar zit. Je leest ook dat ze haar moeder nooit had kunnen vermoorden als de moeder haar personeel wat vriendelijker had behandeld. Er wordt ook kritiek gegeven op catfishing en grensoverschrijdend gedrag. Ik vind het goed dat deze problemen worden aangekaart maar soms was dit voor mij iets te langdradig en overbodig.
Het thema is goed gekozen, uniek. Toch is het niet goed uitgewerkt. Ik verwachte meer van de moorden maar ik bleef op mijn honger zitten. Er was maar één moment waarop ik het boek echt spannend vond, dit kwam door een plottwist op het eind van het verhaal. Persoonlijk vind ik het boek te onrealistisch, ook is er voor mijn gevoel te veel geluk bij betrokken.
Met wat ik nu weet zou ik het boek niet lezen. Het thema en de titel klinken zeer aanlokkelijk maar voor mij is dit te weinig uitgediept. Het is goed dat er problemen worden aangekaart en over taboes wordt gesproken maar dit neemt een groot deel van de spanning weg. Het boek is zeker wel spannend op bepaalde momenten maar doordat er zoveel overbodige details in staan wordt deze voor een groot stuk weggenomen.