Over mensen die zich voor een groter geheel inzetten

Fokke Obbema begon ooit met schrijven over meer levensbeschouwelijke zaken nadat hij zelf de ervaring van, meen ik, een hartstilstand had gehad.Ik was meteen geïnteresseerd: mijn kind had ook een hartstilstand gehad en een medestudente van me ook. Voor beiden had het hun leven enorm veranderd. Mijn kind kreeg haast, hij wilde doelen voor zichzelf verwezenlijken, doelen op gebied van ondernemerschap, maar ook doelen voor de wereld, een duurzamere wereld: hij begon een bedrijf in duurzame verlichting. Mijn medestudente was degene die me wees op het boek. Ondanks dat dit nieuwe boek 'idealen' heet en niet de 'zin van het leven', is het net zo levensbeschouwelijk als de vorige bundelingen verhalen over wat mensen drijft. In de periode van zijn vorige interviews kon ik niet wachten tot een volgend verhaal in de Volkskrant gepubliceerd werd. Om dezelfde reden heb ik mijzelf danig afgeremd bij het lezen van de interviews over idealen. Ik savoueerde het boek langzaam, zo langzaam dat de gulle gever zich afvroeg of het wel goed kwam met het lezen van dit boek. Ik sta namelijk bekend als een snelle lezer. Juist de diversiteit aan verhalen van mensen die zich voor een groter geheel inzetten maakt het aantrekkelijk dit boek in stukjes en beetjes te lezen. het ideaal van een schooldirecteur is weer anders dan dat van een sociaal advocaat. het zijn verhalen van onbekend, maar ook van mensen met een lange staat van dienst zoals de filosoof Hans Achterhuis die al in de jaren tachtig van de vorige eeuw publiceerde over het hebben van werk en hoe belangrijk dat is, maar die ook meningen verkondigde en publiceerde over ontwikkelingen die hij nu totaal anders ziet. dat maakt het ook interessant: het persoonlijke verweven met het grotere verhaal.

Echt heel fijn dat Fokke Obbema journalis is en dus boeiend en toegankelijk schrijft. Dit boek is net als de vorige twee een absolute aanrader!!