Lezersrecensie
Time Travel Girl 1989
afgelopen jaar heeft Susanne Wittpennig weer een nieuw boek geschreven. dit keer gaat het over om in de tijd te reizen...
Lisa is een meisje van 16 jaar. haar ouders zijn overleden. daardoor woont ze bij haar oudere broer en vriendin. ze heeft een vriend, genaamd Zac. Zac's vader maakt tijdmachines. Lisa is verliefd op Momo, een populaire jongen, die af en toe stottert. op een dag komt er een nieuwe lerares op school. een zekere mevrouw L. Whitefield. Lisa komt er achter dat het haar oudere ik is. Haar oudere ik vertelt dat als ze niet bij Momo blijft, Momo dan op 44 jarige leeftijd zal sterven. als haar oudere ik terug wil, zijn er problemen. Professor Ash zit hen op de hielen...
het begin is erg moeizaam maar op den duur loopt het wel lekker. Susanne heeft een vlotte manier van schrijven, maar sommige stukken zijn erg langdradig.er staan ook geen vloeken in. Het is vooral bedoeld voor oudere jongeren die geïnteresseerd zijn in tijdmachines en tijdreizen. ook lijkt het in sommige dingen erg op Maaike en Domenico. bv. Momo, die net zo populair is op school als Domenico. Je wil wel graag weten hoe het afloopt met Lisa, dat is wel een sterk punt. Daarnaast is het wel een beetje ongeloofwaardig. Het is niet echt aan te raden, zo van: dit boek moet je echt lezen!. misschien is het een beetje te ver gegrepen naar mijn mening. in ieder geval niet aan te raden voor lezers die even snel een boek willen lezen.
Lisa is een meisje van 16 jaar. haar ouders zijn overleden. daardoor woont ze bij haar oudere broer en vriendin. ze heeft een vriend, genaamd Zac. Zac's vader maakt tijdmachines. Lisa is verliefd op Momo, een populaire jongen, die af en toe stottert. op een dag komt er een nieuwe lerares op school. een zekere mevrouw L. Whitefield. Lisa komt er achter dat het haar oudere ik is. Haar oudere ik vertelt dat als ze niet bij Momo blijft, Momo dan op 44 jarige leeftijd zal sterven. als haar oudere ik terug wil, zijn er problemen. Professor Ash zit hen op de hielen...
het begin is erg moeizaam maar op den duur loopt het wel lekker. Susanne heeft een vlotte manier van schrijven, maar sommige stukken zijn erg langdradig.er staan ook geen vloeken in. Het is vooral bedoeld voor oudere jongeren die geïnteresseerd zijn in tijdmachines en tijdreizen. ook lijkt het in sommige dingen erg op Maaike en Domenico. bv. Momo, die net zo populair is op school als Domenico. Je wil wel graag weten hoe het afloopt met Lisa, dat is wel een sterk punt. Daarnaast is het wel een beetje ongeloofwaardig. Het is niet echt aan te raden, zo van: dit boek moet je echt lezen!. misschien is het een beetje te ver gegrepen naar mijn mening. in ieder geval niet aan te raden voor lezers die even snel een boek willen lezen.
2
Reageer op deze recensie