Met liefde, puurheid, verdriet en frustratie ondergaat ze het proces van loslaten en acceptatie...

Als Genevieve (Gwen) nog maar drie jaar oud is, wordt er bij haar moeder terminale
kanker geconstateerd. Als door een wonder leeft haar moeder nog acht jaar, en in die
tijd vult ze een kist met cadeaus en brieven voor Gwen, voor elke belangrijke mijlpaal
en voor elke verjaardag tot haar dertigste: de dag dat ze haar
middelbareschooldiploma krijgt, de dag dat Gwen haar rijbewijs haalt. Gwen is nu in de
dertig en als Heb ik je ooit verteld begint, zijn er nog drie ongeopende cadeaus:
verloving, huwelijk en eerste baby. Twee decennia na haar moeders overlijden zorgen
de bijzondere cadeaus nog steeds voor een innig contact.

Op social media zag ik een post voorbijkomen om dit boek te mogen recenseren voor Uitgeverij Cargo.

Wat gebeurt er met je als kind?
Waar ga je doorheen op het moment dat je te horen krijgt dat je moeder ziek is?
Hoe beheerst het je dagelijkse gezinsleven? En waar ga je later allemaal tegen aan lopen?
Heftig om tijdens het lezen te ‘voelen’ hoe groot de angst was tot het onoverkomelijke verlies… In hoeveel ‘kleine’ momenten dat er was.
Hoe dit alle momenten in een kinderleven beheerst… Hoe diep dat gaat.
En dat 8 jaar lang….

Gwen neemt je mee in haar leven. Met liefde, puurheid, verdriet en frustratie ondergaat ze het proces van loslaten en acceptatie. Als lezer krijg je daar van dichtbij een kijkje in.
Gwen neemt je mee naar alle bijzondere momenten waarbij ze van haar moeder een cadeautje krijgt die ze dan mag uitpakken.
Met foto’s en geschreven teksten is het boek her en der gevuld. Zo wordt alles nog levendiger.

‘Heb ik je ooit verteld’ is een ontroerend en pakkend moeder-dochterverhaal dat iedere lezer absoluut zal raken.