Anne

Op vrijdag 29 september 2017 vertrekt Anne Faber voor een fietstocht, ze zal nooit meer thuis komen...
Het boek vertelt het verhaal van haar vermissing, de zoektocht en de daarop volgende juridische weg naar de veroordeling van de dader. Het is geschreven door de oom van Anne, Hans Faber. Hij beschrijft hoe de familie, haar vrienden, collega's en hulpverleners het beleefd hebben. Hoewel het boek geschreven is door een oom van Anne, is het Hans gelukt om er een objectief verhaal van te maken. Over de zoektocht, de verbondenheid die dit creëert bij familie, vrienden, collega's maar na verloop van tijd (als het duidelijk wordt dat er echt iets aan de hand is) ook bij politie, militairen en justitie. Het boek maakt duidelijk dat er van alles verkeerd gaat bij de behandeling en veroordeling van psychisch gestoorde delinquenten. Bij justitie en bij de hulpverlening.
Het boek leest makkelijk, geen langdradige juridische verhalen, maar wel genoeg uitleg om te snappen waarom het justitie deze straf eist. Het gaat over de hoop, de wanhoop, het verdriet, de woede, maar ook de verbondenheid van iedereen die bij de zoektocht betrokken is. Al deze emoties komen heel duidelijk naar voren.
Het nawoord is van Wim, de vader van Anne. Daarin komt nog eens duidelijk naar voren dat de nabestaanden "levenslang" hebben, hun leven wordt nooit meer normaal. En dat allemaal door 1 psychopaat, die nooit vrij had mogen komen. Waarvan ze tijdens zijn eerdere veroordeling al aangaven, dat er een grote kans op herhaling was.

Het boek Anne is een kroniek van de zoektocht, een aanrader voor iedereen die van autobiografische boeken houdt.