"Reis naar de einden der aarde" van Robert D. Kaplan

De onvolprezen Martin Ros sprak lovend over dit boek in de boekenrubriek van de Tros op zaterdagochtend. Het is een fascinerend verslag van Kaplans reizen naar Afrika, Azië en het Midden-Oosten.
Zijn beschrijvingen van wat hij meemaakt in de landen die hij bezoekt, zijn een feest om te lezen. Het boek verscheen in 1997 en ik vind het nog steeds actueel en de moeite waard om te (her)lezen.
Al lezend voel je -bijna terloops- de schaarste (water, bijvoorbeeld), de overbevolking, de kans op ziektes, de uitzichtloosheid van hele bevolkingsgroepen. Hij beschrijft de gevolgen: de kans op sociale desintegratie, ontbreken van staatsgezag, massamoorden, vluchtelingenstromen naar het westen.
Hij nuanceert zijn standpunt over de islam als een “alomvattende dreiging”. Hij ziet dat er achter de fanatieke leer andere, veel oudere beschavingselementen ten grondslag liggen, veel meer gebaseerd op etnische verwantschappen.