Prima

Ik had lang geleden het boek All inclusive van Suzanne Vermeer gelezen (volgens mij toen het net verschenen was) en was toen niet heel enthousiast. Toch zijn de boeken me altijd wel bijgebleven omdat ze zo’n herkenbaar omslag hebben en dat alle verhalen toch allemaal een beetje hetzelfde idee hebben. Toen een paar jaar terug dus ook bekend werd dat Suzanne Vermeer geen vrouw was, maar de inmiddels overleden Paul Goeken, had ik ook het idee dat ik wist wat voor boeken hij had geschreven. Echter, dit is pas weer mijn eerste Suzanne Vermeer (ondertussen is het meer een begrip dan een auteur) sinds die ene lang geleden. En ik moet zeggen dat deze me zeker niet is tegengevallen. Toegegeven, het is absoluut geen hoogstaande literatuur, maar om eerlijk te zijn heb ik daar ook niet zoveel mee. Dus ik heb gewoon heerlijk genoten van dit verhaal en had het binnen een dag of twee uit. En die twee dagen waren net alsof ik zelf in Zwitserland op de skipiste stond (niet de zwarte hoor, ik ben niet zo ervaren).