Wauw!

In 1 woord wauw! De schrijfstijl van Jacodine van de velde is echt gemakkelijk te volgen. Het verhaal is erg realistisch met respect voor het onderwerp.
Iris heeft een moeilijke thuissituatie en belandt in een pleeggezin via jeugdzorg. Je leest haar verhaal hoe ze ermee omgaat en krijgt flashbacks van wat er gebeurt is in bepaalde periodes. Stapje voor stapje leert ze hier mee omgaan en probeert ze zichzelf terug te vinden. Dankzij Maduro laat ze haar muur steen voor steen vallen maar dit gaat niet met vallen en opstaan.

Aangezien ik zelf een opleiding jeugdzorg doe vind ik dit boek ideaal leesvoer. Wat er in Iris haar hoofd omgaat geeft een mooi beeld van wat er in realiteit kan gebeuren. Natuurlijk mogen we niet vergeten dat de realiteit vaak nog heftiger is.
Een mooi verhaal met respect geschreven. Dank je wel Jacodinde!