Om in januari een beter en gezonder mens te worden

Dale Pinnock noemt zichzelf de medicinale chef en schreef de boeken Eten als Medicijn en Eet jezelf gezond. Zo tegen de kerst zit natuurlijk niemand op zulke boeken te wachten. Momenteel heeft u visioenen van liederlijke diners waarbij de wijn rijkelijk vloeit aan kitscherig versierde tafels overladen met gebraad en lekkernijen. U denkt nu even liever niet aan flavonoïden, isoflavenen, antioxidanten, vezels en elektrolyten. Nog minder graag denkt u nu aan aambeien, psoriasis, prikkelbaar darm syndroom, neerslachtigheid, een slechte huid of een te hoog cholesterol.

Maar op al die liederlijkheid volgt onafwendbaar januari, de maand van het goede voornemen. Met in totaal minimaal 8 oliebollen, 6 plakken tulband, 10 kerstkransjes en 5 bonbons op de heupen en 4 liter wijn en calvados in de lever, bezint u zich in januari op hoe u een beter en ook gezonder mens kunt worden. De boeken van Dale Pinnock kunnen bij dat laatste van pas komen.

Dale Pinnock weet, mogen we aannemen waarover hij het heeft. (Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Rens Kroes.) Pinnock studeerde Voedingswetenschappen in Surrey en was lange tijd kok. Naar eigen zeggen houdt hij niet van zweverig gedoe of alternatieve geneeswijzen. Hij gelooft in de wetenschappelijk bewezen -of minstens onderzochte- effecten van voeding op onze gezondheid. En dat onze voeding effect heeft op onze gezondheid, daar is iedereen stiekem wel van overtuigd -in januari meer dan ooit, wellicht!

Dus laten we doen alsof het al januari is. Om precies te zijn: het is 1 januari en u heeft een kater. U strompelt met uw dekbed om uw lijf geslagen en een bonzend hoofd naar de boekenkast en zoekt daar  -veel langer dan normaal- naar Eten als medicijn. Dan bladert u naar het gedeelte "Aandoeningen" achter in het boek. Ik help u even: Op p. 183 vindt u de kater, uw aandoening. Daar staat uw remedie ("Verhoog inname van magnesium; Vul elektrolyten aan; Vul B-vitaminen aan.") en enkele verwijzingen naar recepten en sleutelingrediënten die u er weer bovenop kunnen helpen. (Als u flink heeft zitten tanken de avond ervoor, moet u uiteraard geen wonderen verwachten.)

Maar het kan ook andersom. U strompelt met eerder genoemd dekbed en bonzend hoofd naar de koelkast en treft daar aan: Kersen, een avocado en een halve fles witte wijn, die u even negeert. Voorin het boek, vanaf p.12, zoekt u van een groot aantal ingrediënten gemakkelijk hun medicinale werking op. Kersen zijn ontstekingsremmend, avocado helpt tegen een hoog cholesterol. Wijn staat er niet in, maar druiven helpen ook bij een hoog cholesterol. (Dus daar heeft u gisteravond onbewust aan gewerkt!)

De recepten in beide boeken zijn eenvoudig en snel te bereiden. Pinnock maakt zo een gezond dieet bereikbaar voor een grote groep mensen en dat was nu precies zijn bedoeling. Vanaf p. 123 vindt u een selectie weekend hoofdgerechten, die wat meer tijd en inspanning vergen. Als u een geoefende kok bent, vindt u de recepten misschien wat al te eenvoudig. Zoals bijvoorbeeld apserges met gerookte zalm en een zachtgekookt eitje (p. 42). Een soep met de naam spijsverteringsdynamo (p.47) kan ware Bourgondiërs flink tegen de borst stuiten. Hetzelfde geldt voor de energiebommen (p.96) waarin spirulinapoeder verwerkt is.

De boeken van Pinnock zijn dus voor niet al te geoefende thuiskoks met weinig tijd, die graag gezonder willen gaan eten en wat meer informatie bij hun dieetkeuzes willen hebben -maar ook weer niet te veel.  En dan nu de pijnlijke mededeling: De gerechten in deze boeken zullen u niet wonderbaarlijk genezen. Pinnock waarschuwt gelukkig zelf in de inleiding voor een al te rigide aanpak. Alleen gezond eten is geen garantie om gezond te blijven. Er zijn veel meer factoren in het spel en bovendien hebben we bij ziekte ook gewoon reguliere medicijnen nodig.

Daaraan kunnen we het volgende toevoegen: De ervaring leert dat de kennis die voortkomt uit de voedingswetenschappen bijzonder modegevoelig is en bovendien onderhevig aan voortschrijdend inzicht, zoals alle wetenschappen. Pinnock beschrijft de verschillende voedingsstoffen en hun werking uitvoerig en gebruikt bijvoorbeeld de zinsnede "omdat dit alles grondig onderzocht, gedocumenteerd en bewezen is, weten we nu..."(p.9) Als kritische lezer zoek verwacht je dan direct een voetnoot met een bronvermelding. Wie heeft dat onderzocht, wanneer en hoe? In het boek zijn echter geen bronnen opgenomen, noch literatuurtips om je verder in het onderwerp voeding en voedingsstoffen te verdiepen, zonder je in de moerassige en onbetrouwbare brei aan informatie op het internet te begeven. Dat maakt de beweringen van Pinnock niet per definitie onbetrouwbaar, maar wel onverifieerbaar. Dat is jammer, maar voor wie gewoon wat gezonder wil gaan eten en wat meer over voeding wil weten waarschijnlijk geen enkel probleem.

Dus daar staat u, met uw dekbed en bonzend hoofd, voor die boekenkast. Uw diagnose is gesteld. De remedie: ontwaaksap, (p.158) van biet, appel en gemberwortel en gemakkelijke Florentijnse eieren, (p.38), met dille en spinazie op stevig volkorenbrood. En dan een stevige wandeling! Het nieuwe jaar daadkrachtig tegemoet lopen! Ja, dat gaat u doen! Maar eerst nog even terug naar bed. Gelukkig is het straks ook nog nieuw jaar. 

www.potaatoo.com