Een heerlijke duik in het bijzondere van het alledaagse!

Had ik dit zelf maar geschreven… Een zinnetje dat geregeld mij gedachten in schuift bij het lezen van prachtige zinnen of geweldige boeken; ontstaan uit pure jaloezie natuurlijk. Voor mij is dit boek zo’n juweeltje, waarbij ik geregeld wenste dat ik ooit zoiets moois zal kunnen maken.

Waar gaat het over? We volgen twee jong volwassenen, Henry en Rachel, die ooit beste vrienden waren en elkaar in het ‘nu’ van het boek weer terugvinden. Dat gebeurt allemaal in en rond de boekwinkel van Henry’s familie, waar een brievenbibliotheek is - een paar kasten met boeken die daar zijn achtergelaten en waarin hele briefwisselingen plaatsvinden. Terwijl we Henry en Rachel, en de ontwikkeling van de band tussen hen, leren we ook meer over wat er gaande is met en tussen andere karakters in het verhaal, doordat we de brieven die zij voor elkaar achterlaten mee kunnen lezen.

Er zijn een aantal redenen waarom ik dit boek met ontzettend veel plezier heb gelezen:
1) Het leest heel fijn weg, bijna alsof je een film kijkt of een heerlijke serie aan het bingewatchen bent. Terwijl het ene hoofdstuk nog niet afgelopen is verheug je je alweer op het volgende.
2) Er wordt een web gesponnen, met allerlei losse eindjes, waarbij ieder karakter een eigen verhaal heeft en beleeft, die in de loop van het boek schitterend bij elkaar komen.
3) De meest prachtige zinnen kom je tegen, soms tegen het poëtische en filosofische aan. Alledaags taalgebruik en alledaagse belevenissen, verwoord op de meest mooie en inspirerende manieren.
4) Afwisseling tussen perspectieven en periodes (waarin de brieven in de brievenbibliotheek zijn geschreven), waardoor puzzelstukken steeds beter op hun plek vallen, en het verhaal steeds toch verrassingen in petto heeft en onvoorspelbaar blijft. Dat, terwijl er toch een enorme geruststelling van het boek uitgaat dat - wat er ook gebeurt - aan het einde alles goed zal zijn zoals het is.

Liefde en verlies, daar draait dit verhaal om. Belangrijke vraagstukken komen op een behapbare manier voorbij: Wat is écht belangrijk en durf je daarvoor te kiezen? Wat is tijd, en hoe geven we vorm aan de toekomst? Waardoor krijgen dingen betekenis? De combinatie van het alledaagse en herkenbare in dit boek, en de poëtische - soms zelf filosofische - manier waarop het wordt beschreven is geweldig.

Als je van Young Adult boeken houdt, of van verhalen waarin je lekker kunt verdwijnen, dan is dit absoluut een boek voor jou. Zéker als je je graag verliest in de romantische dramatiek, zoals we die allemaal (stiekem) maar al te goed kennen. Prachtig geschreven, verrassend, met hier en daar de nodige wrijving en verdriet, dat tegelijkertijd het vertrouwen geeft dat - hoe het ook afloopt - het goed zal zijn.