Kan Paddy Buckley zelf beslissen om uit dit leven te stappen?

“De Laatste Vier Dagen van Paddy Buckley” is de debuutroman van Jeremy Massey. Net zoals zijn romanfiguur was de auteur ook uitvaartondernemer zoals zijn vader en grootvader en dat merk je vanaf de eerste pagina van deze roman. De hele uitvaartwereld wordt van binnenuit op een knappe manier beschreven met al haar goede vaak humoristische kanten maar ook met alle minder leuke droevige kanten. Toch wordt deze roman geen klaaglied over de dood, de doden, het lijden, de treurende families en het verdriet om het overlijden van een al dan niet dierbare. Deze roman is een daarentegen een zwarte donkere komedie waarin het leven beschreven wordt zoals het vaak is. Verrassend, hard, spontaan, eentonig, angstig, gewelddadig, zonnig, vreugdevol, plezierig … maar bovenal het leven met veel hoop en liefde die ervoor zorgen dat dit leven dragelijk wordt zelfs in de donkerste momenten wanneer je denkt dat alles verloren is, je alle hoop hebt opgegeven en je uiteindelijk hebt toegegeven aan je eigen noodlot, je eigen leven hebt afgesloten en bereidt bent je eigen dood onder ogen te zien. Dit is wat Paddy Buckley gedaan heeft wanneer hij beseft dat het doodrijden van de broer van de gangsterbaas van Dublin alleen maar zijn eigen dood nog als enige redding voor hem kan zijn. Paddy Buckley is klaar met zijn leven in zijn laatste vier dagen maar de centrale vraag is: is het leven wel klaar met Paddy Buckley? De auteur Jeremy Massey was niet alleen uitvaartondernemer maar is ook scenarioschrijver van opleiding. Deze roman werd dan ook volledig geschreven in de structuur van een filmscenario met een korte proloog, vier hoofdstukken over de laatste vier dagen van Paddy Buckley en ten slotte een epiloog. Het voordeel is dat de roman heel vlot leest, er veel actie is en er vaart zit in het verhaal. Bovendien kan je je zo bepaalde Britse acteurs voorstellen in bepaalde rollen. Ik had heel sterk het gevoel dat Jason Statham figuur gestaan had voor de rol van Paddy Buckley. Hij zou geknipt zijn om hem te spelen op het grote witte doek. Het nadeel is dat de auteur vaak oppervlakkig is in zijn beschrijvingen van scenes, zijn personages of de setting waarin de romanfiguren zich begeven. Soms weet je ook niet waarom bepaalde figuren bepaalde dingen doen en moet je dit zelf maar invullen. Voor mij was deze roman eerder een aflevering van de dark comedy “Six Feet Under” dan een aflevering van de “Sopranos” maar waarschijnlijk werd deze referentie op de cover gebruikt omdat deze laatste beter bekend is bij het grote publiek. De Laatste Vier dagen van Paddy Buckley is uiteindelijk een leuke spannende verrassende debuutroman van Jeremy Massey geworden waarin je ten slotte wil weten of er nog een vijfde laatste dag komt in het leven