Lezersrecensie
Ontroerend familieverhaal over gevolgen uit het verdeelde Duitsland.
In dit boek ontvangt Theresa, een inwoner van Berlijn, een aangetekende brief van een notaris die haar leven op zijn kop zet. Haar zus Marlene, waarvan ze dacht dat ze al tientallen jaren dood was, is nog maar net overleden. Samen met een zekere Tom, van wie ze nog nooit gehoord heeft, heeft Theresa een huis in Rostock geërfd van Marlene. Haar zus Charlotte is net zo verbijsterd als zij en de opmerkingen van haar moeder Elisabeth, die aan een vergevorderde dementie lijdt, roepen alleen maar meer vragen op.
Terwijl Theresa en Charlotte op zoek gaan naar aanwijzingen, springt het verhaal steeds heen en weer terug in de tijd (vanaf 1936) en leer je meer over het lot van Marlene. Zo krijg je inzicht in de DDR en wat er kan gebeuren met mensen die in opstand komen tegen het systeem. Bij Charlotte en haar vader zijn er ook twee personages die zich sterk identificeerden met de DDR, wat verschillende perspectieven belicht. Geheimen worden stukje bij beetje onthuld op beide tijdsniveaus. Hoewel de acties van sommige personages objectief gezien verwerpelijk waren, werden hun beweegredenen voor mij begrijpelijk gemaakt.
Thema’s uit het boek zijn: DDR geschiedenis en politiek, familie, geheimen, schuldgevoel.
De opbouw is fijn, er wordt steeds gewisseld tussen toen en nu met jaartallen en locaties, dat leest erg prettig. De schrijfwijze is niet heel poetisch, er komen geen hele mooie quotes uit, maar het leest snel. Ik hoefde niet vaak terug te bladeren om dingen terug te lezen. Toch is het wel een boek dat ik nog een keer wil lezen.
De personages zijn goed uitgewerkt en je kunt door de verschillende perspectieven over de DDR goed meeleven hoe die tijd geweest moet zijn.
Quote uit het boek: “Wat hadden ze misdaan? Ze wilden alleen maar een beetje van het leven genieten en hadden geen kwaad in de zin, ze wilden alleen hun menig kunnen zeggen, naar hun muziek kunnen luisteren, hun boeken lezen en iets studeren wat hun belangstelling had. Wat was daar verkeerd aan? En wat had een kapsel of kleding daarmee te maken? Dat wilde toch niet zeggen dat je de DDR afwees?”
Samenvattend: Ontroerend familieverhaal over gevolgen uit het verdeelde Duitsland, die ik graag aanbeveel, vooral voor liefhebbers van Das Leben der Anderen en Weissensee.
Terwijl Theresa en Charlotte op zoek gaan naar aanwijzingen, springt het verhaal steeds heen en weer terug in de tijd (vanaf 1936) en leer je meer over het lot van Marlene. Zo krijg je inzicht in de DDR en wat er kan gebeuren met mensen die in opstand komen tegen het systeem. Bij Charlotte en haar vader zijn er ook twee personages die zich sterk identificeerden met de DDR, wat verschillende perspectieven belicht. Geheimen worden stukje bij beetje onthuld op beide tijdsniveaus. Hoewel de acties van sommige personages objectief gezien verwerpelijk waren, werden hun beweegredenen voor mij begrijpelijk gemaakt.
Thema’s uit het boek zijn: DDR geschiedenis en politiek, familie, geheimen, schuldgevoel.
De opbouw is fijn, er wordt steeds gewisseld tussen toen en nu met jaartallen en locaties, dat leest erg prettig. De schrijfwijze is niet heel poetisch, er komen geen hele mooie quotes uit, maar het leest snel. Ik hoefde niet vaak terug te bladeren om dingen terug te lezen. Toch is het wel een boek dat ik nog een keer wil lezen.
De personages zijn goed uitgewerkt en je kunt door de verschillende perspectieven over de DDR goed meeleven hoe die tijd geweest moet zijn.
Quote uit het boek: “Wat hadden ze misdaan? Ze wilden alleen maar een beetje van het leven genieten en hadden geen kwaad in de zin, ze wilden alleen hun menig kunnen zeggen, naar hun muziek kunnen luisteren, hun boeken lezen en iets studeren wat hun belangstelling had. Wat was daar verkeerd aan? En wat had een kapsel of kleding daarmee te maken? Dat wilde toch niet zeggen dat je de DDR afwees?”
Samenvattend: Ontroerend familieverhaal over gevolgen uit het verdeelde Duitsland, die ik graag aanbeveel, vooral voor liefhebbers van Das Leben der Anderen en Weissensee.
1
Reageer op deze recensie