Wie heeft de touwtjes in handen?

Daniel Cole ‘s Hangman is het vervolg op zijn eerste boek Ragdoll.

De proloog waar het verhaal Hangman mee begint zorgt door de nieuwe namen voor wat verwarring, maar maakt ook nieuwsgierig naar de gebeurtenissen die ervoor zorgen dat een Engelse rechercheur ondervraagd wordt door haar Amerikaans collega’s.

Cole weet de spanning in het verhaal op te bouwen. De moordsituaties worden per keer groter en meer luguber. Doordat de moordenaar de moorden ‘spiegelt’ in Engeland en de Verenigde Staten creëert de schrijver suspensie. Je weet dat er iets gaat gebeuren in het andere land, maar je weet niet wat. Dit zorgt ervoor dat je als lezer door wilt lezen. Ook weet Cole ervoor te zorgen dat het brein achter alle verschrikkelijke moorden vrij lang een mysterie blijft. Als lezer wil je toch weten ‘wie de touwtjes in handen heeft’.

Emiliy Baxter neemt de hoofdrol in dit verhaal over van Wolf uit Ragdoll. Ze is een ambitieuze, koppige maar krachtige vrouw die door de gebeurtenissen uit Ragdoll vertrouwens problemen heeft. De interactie en band tussen Baxter en haar Amerikaanse collega’s Rouche en Curtis is op zich goed verwerkt in het verhaal. Echter had Cole de personages wel meer kunnen laten ontwikkelen in het verhaal. Mogelijk geeft een derde deel hier de ruimte voor om dit te doen. Cole hint in ieder geval zeker naar een derde deel met het opduiken van een oude bekende in de laatste bladzijde.

Al met al is Hangman geen hoogstaande thriller van topkwaliteit, maar zeker wel een aangenaam boek voor iedereen om een keer te lezen.