Daniel Blake is het pseudoniem van Boris Starling (1969). Zijn carrière begon hij als journalist voor ‘The Sun’ en ‘The Sunday Telegraph’. In 1999 kwam zijn eerste thriller ‘Messiah’ uit. Dit werd later een succesvolle serie op de BBC, waarvoor Boris Starling zelf ook het script schreef.
Onder de naam Daniel Blake is hij begonnen aan een nieuwe serie met in de hoofdrol rechercheur Franco Patrese. ‘Vermoorde ziel’ is het eerste boek in deze serie.

Pittsburgh wordt opgeschrikt door drie lugubere moorden. Een chirurg, een bisschop en een rechter worden levend verbrand. Er lijkt een religieuze fanaat aan de gang te zijn. De rechercheurs Patrese en Beradino worden op de zaak gezet. Maar de politie komt geen steek verder. De weinige aanwijzingen die ze hebben kunnen ze niet plaatsen.
Ondertussen is ook Oscarwinnares Mara Slinger vrijgelaten uit de gevangenis. Zij is er van beschuldigd haar drie baby’s vermoord te hebben. Maar met nieuwe bewijzen wordt bepaald dat zij onschuldig vast zit. Het pad van Mara Slinger kruist al snel dat van Patrese en Beradino. Beide heren hebben een geschiedenis met Mara. Ondertussen zet de kruistocht van de moordenaar zich voort. De tijd dringt voor de rechercheurs. Hoe meer moorden, des te meer aanwijzingen.

Het verhaal speelt zich af in Pittsburgh. Thema’s als economisch verval, verdeling door religie en verschil in klasse worden mooi beschreven in dit boek. Daniel Blake snijdt hiermee up-to-date onderwerpen aan. ‘Vermoorde ziel’ wordt gekenmerkt door soms zeer korte hoofdstukken en snelle schakelingen tussen de verschillende personen. Bijna té veel personen. Regelmatig is het even terugkijken wie nou wie was. Dat maakt het lastig door lezen. Daardoor zijn ook niet alle personages even goed uitgediept. Het verhaal begint met regelmatige passages van de moordenaar. Maar na een aantal moorden horen we een hele tijd niks meer. Dit neemt een deel van de spanning van het boek weg. Daarentegen zitten er wel een aantal kleine verrassende plotwendingen in het boek die een thrillerliefhebber tevreden zullen maken. Op een aantal toevalligheden en onwaarschijnlijkheden na, is de plot verder aardig opgebouwd. Het einde is niet geheel verrassend te noemen, maar wel bevredigend.
‘Vermoorde ziel’ is geen hoogvlieger. En de vergelijking die op de achterkant van de kaft wordt gemaakt met “Hannibal Lecter” is ver te zoeken. Maar als je niet te kritisch leest is het een vermakelijk boek.

Eindoordeel ***

Plot ***
Spanning ***
Leesplezier ****
Schrijfstijl ***
Originaliteit **
Psychologie ***