Matige opvolger

Het tweede boek over het hoofdpersonage Paula Maguire viel me wat tegen. Claire McGowan zette in het eerste deel "Verloren" een sterk hoofdpersonage neer, in een sterk en goed uitgebouwd verhaal, In het tweede deel lijkt alles wat rond te dobberen : het verhaal gaat overal en nergens heen, het duurt tot letterlijk de laatste pagina's van het boek vooraleer er wat vaart in komt en hierdoor lijkt het alsof de plot in alle haast nog moest afgerond worden. Ook het hoofdpersonage verzandt in besluiteloosheid en lijkt in niets meer op de sterke en intelligente vrouw die ze was in het eerste boek. Positief punt is dat de relaties tussen de verschillende personages wel beter uitgewerkt worden. De enige reden waarom ik het derde deel nog zou willen lezen.