Lezersrecensie
Onmisbaar boek: groots thema verpakt in een persoonlijk verhaal
In de Onmisbaren verbindt Ron Meyer grote thema’s op ingenieuze wijze met zijn persoonlijke verhaal en actuele gebeurtenissen.
Aan de hand van pakkende anekdotes wordt de hypocrisie zichtbaar: minister Ollongren die met een coronabesmetting in een auto mét chauffeur stapt. Of vakkenvuller Soufian, die tijdens een aandeelhoudersvergadering van Ahold uitrekent dat hij 299 jaar fulltime moet werken om de inkomsten van één jaar van meneer de Boer te evenaren. Ron Meyer zet ongelijkheid, en daarmee de bedreiging van de democratie, in de schijnwerpers. Dit doet hij met krachtige rake zinnen, vol overtuiging.
“Wat nou iedereen kan alles worden als je maar hard genoeg werkt? Het navigatiesysteem van de ooievaar, dát is leidend. Dropt die grote witte vogel met rode snavel je in Zeswegen, dan mag je vrijwel zeker je hele leven lang ploeteren en als stank voor dank zes jaar eerder doodvallen.”
Dankzij de Onmisbaren kijk je mee door de ogen van de schoonmakers, de verpleegkundigen en de monteurs. Je voelt het onrecht en de dagelijkse (financiële) onzekerheid, maar ook de warmte en het doorzettingsvermogen van een vergeten klasse. Een klasse waar iedereen dagelijks van afhankelijk is; de onmisbaren.
Aan de hand van pakkende anekdotes wordt de hypocrisie zichtbaar: minister Ollongren die met een coronabesmetting in een auto mét chauffeur stapt. Of vakkenvuller Soufian, die tijdens een aandeelhoudersvergadering van Ahold uitrekent dat hij 299 jaar fulltime moet werken om de inkomsten van één jaar van meneer de Boer te evenaren. Ron Meyer zet ongelijkheid, en daarmee de bedreiging van de democratie, in de schijnwerpers. Dit doet hij met krachtige rake zinnen, vol overtuiging.
“Wat nou iedereen kan alles worden als je maar hard genoeg werkt? Het navigatiesysteem van de ooievaar, dát is leidend. Dropt die grote witte vogel met rode snavel je in Zeswegen, dan mag je vrijwel zeker je hele leven lang ploeteren en als stank voor dank zes jaar eerder doodvallen.”
Dankzij de Onmisbaren kijk je mee door de ogen van de schoonmakers, de verpleegkundigen en de monteurs. Je voelt het onrecht en de dagelijkse (financiële) onzekerheid, maar ook de warmte en het doorzettingsvermogen van een vergeten klasse. Een klasse waar iedereen dagelijks van afhankelijk is; de onmisbaren.
2
Reageer op deze recensie