Was ik maar in die flat

Ik heb van kinds af aan al een bijzondere interesse gehad in IJsland en de cultuur daarginds. Dat er nu eindelijk een kinderboek is vertaald uit het IJslands naar het Nederlands is prachtig en het mogen er wel meer worden. Want met volksverhalen over trollen, elfjes, kabouters en een heks van Kerstmis valt er nog wel meer te beleven!

In ‘De flat aan het einde van de wereld’ maken we kennis met Björk. Ze is een meisje van elf jaar oud dat nog nooit haar oma heeft ontmoet, want oma woont heel ver weg op een eiland. Daardoor wordt ze ook wel oma Eiland genoemd. Nadat oma Eiland gevallen is, bedenken de ouders van Björk dat ze oma maar eens moeten opzoeken. Björk heeft er zin in om eindelijk haar mysterieuze oma te ontmoeten.
Eenmaal aangekomen blijkt het anders te zijn dan ze het van te voren had gedacht. Er is geen WiFi en alleen op het puntje van de landtong is een beetje bereik. Oma blijkt nors en kortachtig en staat er niet op te wachten dat haar zoon net weer terugkomt met de laatste boot. Ja de laatste boot, want Björk en haar familie moet verplicht blijven op het eiland.

Thórarinsdóttir laat ons kennismaken met een flat vol eigenzinnige mensen. Samen staan ze sterk en moeten ze de gemeenschap levende houden. Het gevoel van saamhorigheid is groot, noch speelt de eenzaamheid ook een rol. Björk voelt zich soms buitengesloten door de andere kinderen, alleen omdat zij van het vasteland komt.
Toch is het een liefdevol boek en kan je makkelijk meeleven met de hoofdpersoon. Je brengt echt een bezoek in haar gedachten en hoopt eigenlijk dat het niet eindigt.

Ik moet wel zeggen dat ik moeilijk door de eerste paar hoofdstukken kwam. Aan een vertaalde schrijfstijl moet je natuurlijk wennen, zo ook aan deze. Toch ben ik blij dat ik heb doorgelezen, want dit is een boek dat ik niet had willen missen!