Originele "must read"!

De 84-jarige Maurice Hannigan is aan het einde van zijn leven gekomen en hangt aan de bar van een Iers hotel. Hij drinkt die avond vijf drankjes op personen die belangrijk waren in zijn leven. Wie was Maurice? Wie hebben zijn leven bepaald? Heeft hij spijt van bepaalde zaken of juist niet?
Dit boek is een verademing en dat komt door het bijzondere perspectief waarin het geschreven is. We weten niets van Hannigan, maar stukje bij beetje doet hij uit de doeken wie hij is en wat hem gevormd heeft. Op knappe wijze beschrijft auteur Anne Griffin een mens zoals wij allemaal kunnen zijn: loyaal, haatdragend, liefhebbend, negatief maar ook humoristisch.

Stukje bij beetje leren we Maurice kennen zoals hij is en dat maakt hem soms best een eikel. Tegelijk zou je naast hem aan de bar willen hangen en zeggen: “Joh, laat het los, we nemen er nog één. Ik snap je. Je bent oké.” Dat is het mooie aan dit boek: je kunt het bijna lezen als een whodunnit, waarbij je steeds meer van iemand te weten komt. Maar je kunt het ook zien als een spiegel.

Griffin schetst in korte, beeldende zinnen een prachtig portret van iemand van wie ik het bestaan niet wist en die ik nu in mijn hart gesloten heb. Vanaf bladzij één wordt je meegezogen in zijn verhaal.
Heb jij alles gezegd?
Maar vooral... heeft Maurice alles écht gezegd? Of overpeinst hij wat hij had willen zeggen?
Een absorberende en bij vlagen ontroerende must read! Tien voor originaliteit!