Heftig met liefde

Ik las het en ik liet het niet los.
Het liet mij niet los.
Niet echt in ieder geval.

De gruwelijkheden, als een film op mijn netvlies.
Ik wil ze zien, ze waren echt, ze zijn echt.
Toch deed ik mijn dingen in de twee dagen waarin ik vooral las.

De mooie dingen blijven mij het meest bij.
Ik zit in de kamer bij Olive.
Ik reis mee met Henry.
Ik geniet van Jonah.
Ik ben trots op Belle.
Ik voel mij licht om Mary.

Ik ben trots op jou Annette …
Dank je voor al het werk dat je hebt verzet om dit deel van onze geschiedenis door te geven aan onze generaties.
Het is heftig. De liefde waarmee je schreef overwint.