beetje een tegenvaller

Ik heb me tijdens het lezen van het boek behoorlijk geërgerd aan de vele scheldwoorden die de hoofdkarakters gebruiken. Ik kan dan ook weinig sympathie voor deze mensen voelen. Alleen met het personage Maureen (een van de vier hoofdpersonages) kan ik enigszins meevoelen.

Ook vind ik dat er in het “midden” van het boek vrij weinig gebeurt. Je leest vooral de gedachtes van de personages (deze zijn in een soort dagboekfragmenten geschreven). Deze manier van lezen zou leuk kunnen zijn, als het niet herhaaldelijk van die klagerige gedachten en oordelen zouden zijn met de vele scheldwoorden in bijna elke zin.

Een pluspunt van ik het originele begin waarin de vier ongelukkige mensen elkaar voor het eerst ontmoeten op de toren waar ze vanaf zouden gaan springen.

Maar ik zou dit boek niet aanraden.