Aan het begin van haar carrière schreef ze snel achter elkaar meerdere boeken. Eén daarvan is Het tweede levenslicht, met inspecteur Wexford in de hoofdrol.
Ruth Rendell ging al snel van journalist tot de Queen of crime, een titel die ze volgens velen nog steeds draagt.
Mensen die veel van haar hebben gelezen geven aan dat zij Ruth Rendell het meest waarderen om haar goede en duidelijke taalgebruik.
Het taalgebruik in Het tweede levenslicht overstijgt de middenmoot niet. Het verhaal springt soms van de hak op de tak en dit maakt het lastig te volgen. Ik had af en toe het gevoel iets te hebben gemist.
Pluspunt aan dit verhaal is dat de personages levensecht aandoen. Hun karakters zijn haarfijn uitgewerkt.
Inspecteur Wexford, die naar Ruth Rendells eigen zeggen hoofdpersonage is, komt naar mijn idee te weinig in het stuk voor. Andere personages komen veelvuldiger aan bod en verdienen dus eerder het predikaat hoofdpersonage.
Dit is het eerste verhaal van Rendell dat ik heb gelezen. Het mag dan wel minder bij mij in de smaak zijn gevallen, het is zeker niet het laatste boek dat ik van haar heb gelezen. Ook Rendells andere boeken zijn immers zeer enthousiast ontvangen door de lezers.