Lezersrecensie
Een achtbaan van emoties rondom een kinderwens.
In Izar vertelt hoofdrolspeler Carlo hoe het is om samen met zijn Lisette in de molen terecht te komen als het kinderen krijgen niet vanzelf gaat. Carlo beschrijft heel open en rauw welke gevoelens hij als man heeft rondom het krijgen van kinderen en je volgt als lezer het leven van hem en zijn vrouw en vooral alle ziekenhuis, doctoren en kliniek-bezoeken. De schrijfstijl van Carlo is te vergelijken met Kluun en komt zeker net zo hard binnen als zijn boek 'komt een vrouw bij de dokter' . In het begin staat Carlo helemaal niet zo open voor het idee om papa te worden, maar mede door de enorme wens van zijn vriendin gaat hij toch ervoor. Wat volgt is een hartverscheurend verhaal over hoe dit verloopt en welke tegenslagen het stel tegenkomt. Niet een verhaal om in een openbare ruimte te lezen, of je moet ertegen kunnen dat anderen je tranen zien. Dit verhaal raakt je maar ernaast leest het boek als een trein. En het verhaal blijft ook nagonzen in je hoofd, maar wat een goed boek. Verplichte kost zou ik zeggen ;)
1
Reageer op deze recensie