Prachtig, één van de toppers dít jaar.

Met ontroering dít boek gelezen én voorgelezen. Het voorlezen ging aan het slot steeds moeizamer.
Emile gediagnosticeerd met een zeldzame vorm van één preseniele dementie. 26 jaar jong met een levensverwachting van hooguit 2 jaar.
Anders dan zijn omgeving, wil hij niet als studieobject in de kliniek blijven waar ze de diagnose stelde. Zijn ouders, zus en levenslange vriend hopen dat de kliniek nog een wonder voor hem in petto heeft. Emile wil anders, hij wil de jongensdroom die hij met Renaud, zijn vriend, altijd had. De Pyreneeën in hoogtes klimmen wijdse uitzichten zien, nog eenmaal.. Hij plaatst een oproep, wie wil mee op zijn laatste levensreis. Joanne reageerd. Samen trekken ze met een camper richting Pyreneeën. Ieder met hun eigen levens bagage. Maar ook met rugzak tent beklimmen ze de stijle voetpaden. Van afstandelijk tot steeds meer op Joanne aangewezen. Tegelijk spelen de de symptomen steeds meer een rol. Na een ziekenhuisopname, Emile raakt dagen bewusteloos, dreigt hij terug gestuurd te worden naar de kliniek ín Rosanne. Hij ontsnapt, om te voorkomen dat zijn ouders uiteindelijk kunnen beslissen over zijn toekomst, stelt Joanne voor te gaan trouwen. Ik zou nog bladzijden lang kunnen vertellen. Maar ik zou iedereen aanraden dit boek te lezen. Wat ik deed is hun reis volgen door middel van Google Earth zie samen de uitzichten van Pic de Midi. De steile straatje van Eus en zijn Aas. Om tot slot te belanden in de kalk vallei van Lescun. Soms met zijn dreigend grijze luchten. Maar toch vooral Hemelsblauw.