Van Dievel! Dit smaakt naar meer!

Na 42 jaar trouwe dienst bij De Post gaat facteur Ludo met pensioen. In 'De laatste ronde' denkt hij na over gebeurtenissen uit het verleden, zijn jaren bij De Post, zijn thuissituatie, over wat hem al dan niet te wachten staat in de toekomst....
Met de proloog is het al meteen raak en zet je meteen aan om het boek in één ruk uit te lezen. 'De laatste ronde' is op een mooie, grappige en typisch Vlaamse manier geschreven waarbij het soms lijkt dat Ludo het verhaal met een vleugje zelfspot en ironie zelf heeft geschreven. Je wordt op een gegeven moment behoorlijk begaan met Ludo, alsof je hem al jaren kent en het lijkt alsof hij zijn verhaal persoonlijk aan jou aan het vertellen is. De personages lijken eveneens levensecht en in ieder personage lijk je wel iemand in het werkelijke leven te herkennen. Ook de gebeurtenissen zijn herkenbaar en zijn als het ware uit het leven gegrepen. Het is met 222 pagina's (en veel witruimte's) een dun boek geworden en had van mij beslist een 100 pagina's verder uitgewerkt mogen worden. Het einde was naar mijn mening vrij abrupt en had nog zeker wat meer van Ludo willen lezen.

Louis Van Dievel heeft met De laatste ronde werkelijk een pareltje geschreven. Een verhaal met een lach en een traan, een verhaal dat je soms op een nostalgische manier aan het verleden doet denken, een verhaal met méér inhoud dan het op het eerste zicht lijkt. Van Dievel heeft mij met 'De laatste ronde' doen smullen, en wat men soms ervaart na een goeie maaltijd, is dat het smaakt naar meer! Kortom, een boek om aan iedereen aan te raden en om tussendoor opnieuw te herlezen wat ik dan ook met veel geneugte zal doen.

Hierbij wil ik Uitgeverij Vrijdag en Hebban.nl bedanken voor het toegestuurde recensie-exemplaar. Waarvoor dank!