Een fantastisch goed geschreven verhaal over identiteit en grenzen

Dit is, zoals de Engelsen zo mooi zeggen, een 'what if' verhaal. Stel dat er een drug bestond waardoor mensen contact kunnen leggen met hun dierbaren, na hun overlijden. Maar de catch is: die drug neem je niet zelf, die moet iemand voor jou nemen om zo een korte tijd de persoonlijkheid van jouw dierbare aan te nemen. Cynisch gezegd: het is zó voorstelbaar dat mensen daar geld voor over zouden hebben, mensen in de rouw, en dat er mensen zijn die hier geld aan willen verdienen, dat je dit gegeven heel makkelijk accepteert.
Als je deze opzet voor je ziet, dan volgt dit boek daar volkomen logisch uit. Er zijn klinieken ontstaan waar mensen werken ('body's') die de drug slikken voor hun cliënten. En het zijn uiteraard niet de body's zelf die hier geld aan verdienen, maar de mensen die de klinieken beheren.
Dit boek volgt het verhaal van Edie, zij werkt al vijf jaar als body in het Elysisch instituut. Er zijn drie verhaallijnen die dit boek tot een echte pageturner (cliché, maar zo waar in dit geval!) maken. De eerste is de vraag: waaróm wil Edie dit werk doen? Want iemand die de drug slikt, onderdrukt daarmee zijn/haar eigen persoonlijkheid. Wat is daar zo aantrekkelijk aan? De tweede is het feit dat ze verliefd wordt op een cliënt. Deze Patrick bezoekt haar omdat hij contact wil leggen met zijn overleden vrouw. Maar je hebt als lezer al snel door dat er iets niet helemaal klopt met het verhaal hoe zijn vrouw overleden is, en je hebt de neiging Edie beet te pakken en tegen haar te zeggen 'denk nou eens na!' als ze voor Patrick valt. De derde verhaallijn draait om de vondst van het lichaam van een jonge vrouw, bijna nog een meisje. Wie is (of was) zij, wie heeft haar vermoord, en waarom? Dat onderzoek voegt een extra laag spanning toe aan dit verhaal, en maakt dat je zo snel mogelijk door wil lezen om te weten hoe het afloopt.
En dat einde dan, mensenkinderen... Zó sterk, en tegelijk zo mooi! Dit is echt een van mijn favoriete boeken van de afgelopen tijd, en ik kan het van harte aanbevelen!